" ပန္​း​ေလးတစ္​ပြင္​့ ျဖစ္​ခဲ့သည္​ " [ Zaw × Uni ]

" ဆံုး႐ႈံးၿပီးမွ သိခြင့္ရေသာ ထိုအရာမ်ား..~"

( Dika part only )

Seoul , South Korea

________________________________________

" ဒီက ဂင္မ္ဂ်ံဳအင္.. ေနာ္? "

" ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ် "

သူနာျပဳေလးကမ္းေပးလာတဲ့ လူနာမွတ္တမ္းဖိုင္တြဲေလးကို လွည့္ယူရင္း ေဆးစစ္ခ်က္စာ႐ြက္ကို ဂရုတစိုက္စစ္ေဆးတဲ့ ေဒါက္တာဂင္မင္ေဆာ့ရဲ႕ အသံက ညင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းလို႔ေနတယ္၊

သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာေတာ့ ျဖဴစြတ္တဲ့ ရွပ္အက်ႌကို အနက္ေရာင္စတိုင္ပင္နဲ႔ တြဲဖက္၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အသားညိဳညက္ညက္ တည္ၾကည္ခန္႔ညားတဲ့ မ်က္နွာျပင္နဲ႔ ေယာက္်ားသားတစ္ေယာက္က ထိုင္လ်က္သားရွိေနခဲ့တယ္၊ တစ္ခ်က္ၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ စိတ္ပင္ပန္းစရာရွိေနပံုရေပမဲ့လည္း ေသာကအပူေတြက ထိုလူ႔ရဲ႕ နဂိုေခ်ာေမာမႈကို ဖံုးဖိနိုင္စြမ္းေတြမရွိရွာ..၊

ဂင္မင္ေဆာ့က သူ႔လက္ထဲက ေဘာပင္ကို တေတာက္ေတာက္ေခါက္လို႔ ထိုလူသားကို အကဲခတ္ေနရင္းနဲ႔မွ တစ္စံုတစ္ခုကို သေဘာက်သြားသလို သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ၿပံဳးတယ္..၊ ေအာ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ ခုနက ေကာင္တာက သူနာျပဳမေလးေတြ ဂယက္ရိုက္ေနၾကတာ..

" ဗိႈလ္မွဴးဘတ္ဟြၽန္း​႐ွင္းျပလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕အ​ေျခအ​ေန​ေတြကို ကြၽန္​ေတာ္ သိၿပီးပါၿပီ၊"

ေဘာပင္ကို ခ်လိုက္ရင္း မင္ေဆာ့ဘက္က တက္တက္ႂကြႂကြ စကားစလိုက္ေတာ့ မႈိင္းေ၀ေတြရီေနတဲ့မ်က္လံုးေတြက သူ႔ဆီ ဆတ္ခနဲ ပင့္ၾကည့္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ နႈတ္ခမ္းကို ေကြးဟရံုေလာက္သာ ဟက္ခနဲၿပံဳးရယ္ဟန္လုပ္ရင္း အသိအမွတ္ျပဳတယ္၊ ထိုလူရဲ႕အမူအယာက သန္႔ျပန္႔ညင္သာေပမဲ့လည္း အဲ့ဒီလူ႐ြယ္က သူ႔မွာရွိသင့္တဲ့ တက္ႂကြေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြအားလံုး လံုး၀ဥႆံု ကုန္ခမ္းေနဟန္ ေပၚလြင္လို႔ေနတယ္၊

အဲ့ဲဒီလိုပံုစံေၾကာင့္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္တဲ့ မင္ေဆာ့က မ်က္လံုးကို ေ၀့ရင္း တစ္ဖက္လူ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳး စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္၊

" ဂင္ဂ်ံဳအင္က ဒီရက္ပိုင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ေနာ္.. "