Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mark Hope Calvares
* * * * *
M A R K
"Mark..." Natigagal ako sa aking pwesto nang madinig ko ang isang pamilyar na boses.
Tumingala ako. Hindi inaasahan na makikita siya sa ganitong lugar at pagkakataon.
Hindi na siya ang kilala kong Tale noon. Parang kinurot ang puso ko nang mapansin ang balbas-sarado niyang mukha at ang pangingitim ng ilalim ng kanyang mga mata.
Agad kong winaksi ang awang naramdaman sa kanya. Nagawa kong maikuyom ang aking kamay nang muling manariwa sa aking isipan ang kababuyang ginawa niya sa akin.
"Mark. Can we talk?" Mababang tono niyang pagkausap sa akin. Balak niya sana akong hawakan at mabuti na lang ay mabilis kong nailayo ang sarili ko mula sa kanya.
"Wala tayong dapat pag-usapan. Umalis ka na." Pilit kong pinipigilan ang galit na namumuo sa aking sistema. Gusto ko na siyang kalimutan pero ito pa rin siya at pilit na binabagabag ang buhay ko.
"Please... I'm begging you. I have done nothing wrong to you, Mark. Why are you doing this to me?" Hindi ko alam kong maaawa ba ako sa hitsura niya o matatawa sa mga kasinungalingan niya. Sino ba ang niloloko niya? Ramdam na ramdam at malinaw na malinaw sa isip ko ang lahat ng kababuyang ginawa niya sa akin nang gabing 'yon. Tapos ngayon, itatanggi niya na lang ng gano'n na lang.
Pagak akong napatawa. Napailing at sarkastiko siyang tiningnan.
"Pinapatawa mo ba ako? You've done nothing wrong? Seryoso ka ba diyan?" Ayokong maawa sa kanya. Gustong-gusto ko sa kanyang magalit. Gusto ko siyang sampalin. Gusto kong ipamukha sa kanya ang lahat. Matagal akong nagtiis sa mga sakit para lang hindi siya mawala sa akin pero narating ko na ata ang sukdulan ko.
"Kahit kailan hindi kita kayang saktan, Mark. I know we've done that thing countless times but I can't force you with that." Napansin ko ang paghakbang niya palapit sa akin. Mabilis ko siyang pinigilan sa balak na gawin.
"Huwag kang lalapit sa akin."
"Wala kang ideya kung ilang beses mo na ako nasaktan. Mahal kita, Tale pero durog na durog na 'tong puso ko. Ilang beses mo na sa aking pinamukha na wala lang ako sayo, na naging isa lang ako sa mga naging laruan mo." Nanumbalik lahat sa isip ko ang mga masasakit na pagkakataon dahil kay Tale. Mula nang makita ko siyang may kasamang babae sa mall hanggang sa pagbulgar ng mga reyalisasyon sa akin ni Natalie. Siguro, sapat na ang mga 'yon para bumitaw na ako sa kanya.
"No. That's not true. You don't understand, Mark." Napasabunot siya sa kanyang buhok. Frustrated siyang napahilamos sa kanyang mukha at mariin na pinikit ang mga mata. Mas problemado pa siyang tingnan sa akin ah. Ako na nga itong nadurog pero parang pinapamukha niya sa akin na mas nasasaktan siya ngayon. Wala siyang karapatan para makaramdam niyan dahil hindi siya dito ang nasasaktan. Ako ang biktima dito.
