Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Alfred Tale Crosagne
* * * * *
M A R K
Nakatitig lamang ako sa pintuan habang walang tigil sa pag-iyak. Nanhahapdi na din ang aking mga mata sa tuwing dumadampi ang maliit kong kamay upang pigilan ang pag-agos ng aking mga luha pababa sa aking pisngi. Halos magunahan na ang pagsinok at ang aking paghinga dahil sa sobrang takot na lumulukob sa aking sarili.
Hindi ko alam kung nasaan ako ngayon. Basta nagising na lamang ako na nakakulong sa isang kwartong ito. Pinilit ko pang kalampagin ang malaking pinto nito pero hanggang sa mapagod na lamang ako ay walang nagbukas nito.
Tanging isang maliit na kama lamang ang laman nitong kwarto at maliit na cr. Tanaw ko mula sa bintana na gawa sa bakal ang malakas na pagbuhos ng ulan.
Takot akong napasiksik sa sulok ng kwarto nang biglang bumukas ang pintuan. Mahigpit kong niyakap ang aking sarili nang sumungaw doon ang isang nakaitim na maskuladong lalaki. Masama lamang akong tiningnan nito. Nakakatakot siya. May bitbit itong plato at baso ng tubig na mabilis niyang inilapag sa sahig. Walang salita niyang nilisan ang kwarto.
Dahil sa gutom ay mabilis akong tumakbo at kinuha ang mga ito. Bumalik ako sa sulok at nakakamay na kinain ang pagkain na kanyang binigay. Para akong hinahabol ng kung ano dahil sa sobrang gutom.
Hindi ko na malalaman kung ilang araw na akong nakakulong dito. Tanging pagsigaw at pag-iyak lamang ang aking ginagawa habang naririto. Ngunit ilang beses ko nang sinusubukang makalabas dito at paulit-ulit na nabibigo ay hindi pa rin ako nawawalan ng pagasa na makakaalis ako sa lugar na 'to.
Sa kalagitnaan ng aking pagkain ay nadinig kong muli ang pagbukas ng pinto ngunit hindi kagaya kanina ay dahan-dahan lamang ang pagbukas nito. Naalerto ako. Mariin na pinakatitigan kung sino ang tao.
"S-sino ka?" takot kong tanong dito.
Isa itong batang lalaki.
Dahan-dahang isinara nito ang pinto at humarap sa akin.
"Hi!" tipid nitong bati sa akin. Kinaway nito ang kamay niya.
Pinilit kong siksikin lalo ang aking sarili nang magsimula siyang maglakad papalapit sa aking pwesto. Mariin kong pinikit ang aking mga mata at pinigilang mapaiyak.
"H-huwag kang lalapit sa akin." sinubukan kong tapangan ang boses ko upang pigilan ang anumang balak nito.
