Kabanata 29

188 4 0
                                    

"Hoy!" agad ko siyang tinulak. He just playfully smirked at me.


The next day ay nasa restaurant ulit ako. Actually, wala naman ako sa mood na pumunta dito ngayon dahil okay naman ang takbo ng business namin. I sighed as I took a sit on one of the chairs.


I want to chill today pero ayaw ko naman sa bahay lang. I don't even know kung ano ang ginagawa ni Kian ngayon, he didn't bother to left a message for me o baka busy lang talaga siya. I heard kanina sa news that their company made a lot of money this year. Well, they deserve it ang ganda kasi ng pamamalakad ng ina niya. Maybe, one day si Kian na ang papalit sa pwesto and I am sure na mas lalong lalago ang company nila. Kian is a good decision maker. Mabait pa at walang inaapakan. He's a great man. One of the reasons why I fall for him.


"Aalis muna ako..." I told some of my staffs as I went outside the restaurant. Andito pala ako sa main namin, yung nasa resort nina Jeremiah. I decided to take a walk sa gilid ng beach. Medyo madami pa ang tao na lumalangoy sa dagat. It's 10 in the morning at eto ako, walang magawa.


I decided to look for some tall coconut trees dahil tatambay ako sa ilalim nito. Nang may nakita na ako ay agad akong umupo at napangiti sa magandang view na nasa harap ko.


"Alone?"


Napalingon agad ako sa pamilyar na boses. I saw Jeremiah, looking neat and handsome with his white polo and shorts. Mukhang turista ang dating nito.


I smiled at him and let him sat beside me.


"Tagal kitang hindi nakita..." Jeremiah laughed a bit. "Busy ka kasi sa boyfriend mo."


Kumunot ang noo ko sa kanya. "Boyfriend? Sino? Si Kian?"


"Oo, 'yun ang sabi niya sa'kin."


"Ha? Kailan? Hindi pa kami." I defended.


"Whatever, doon pa din naman pupunta 'yun. Alam ko naman na mahal mo 'yung unggoy na 'yon." Jeremiah scoffed.


"Kung unggoy siya, e ano na lang tawag sa'yo?" I hissed.


"Edi pogi... mas pogi pa ako sa Kian na 'yun. Lamang lang ata ng dalawang gluta sa'kin tas yang mata niya na parang koryano."


I laughed at his words.


"Anyway," he continued. "Gusto ko lang pala magpasalamat, Shine."


"Huh? Bakit?"


"You made me realize that I am capable of loving someone." he stated and smiled bitterly. "Salamat."


"Should I say 'you're welcome?"


Waves of Healing (The Six Ladies Series #2)Where stories live. Discover now