လက်ထပ်လက်စွပ်ကလေး

Part-28

Episode-28

“ချန်းယောလ်လီ ဖြည်းဖြည်းမောင်းနော်.. မြူတွေတအားပိတ်နေတယ်”

နောက်ခန်းကနေ သူဌေးကတော်ပတ်က စိုးရိမ်စွာပြောနေသည်ကို ချန်းယောလ် ခေါင်းလေးစောင်းငဲ့ကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်သည်။

“သိပါပြီ မေမေရဲ့။တအားသိပ်စိတ်မပူပါနဲ့။ဒီလမ်းတွေက ကျွန်တော် မမောင်းဖူးတာမှမဟုတ်တာ”

‘ဖြည်းဖြည်းမောင်းဆို မောင်းပေါ့ကွာ။ပြန်မပြောနဲ့။မင်း မေမေ ပြောသလိုလုပ်။”

နောက်ခန်းမှာ အတူထိုင်နေသည့် ဥက္ကဌပတ်ကပါ ဝင်ပြောလာတော့ ချန်းယောလ် ဖွဖွလေးပြုံးဖြစ်သည်။အိမ်ထောင်သက် ဒီလောက်ကြာသည်ထိ မနေ့တစ်နေ့ကမှ လက်ထပ်ထားသကဲ့သို့ပင် မိဘနှစ်ပါးက ချစ်ခင်ကြင်နာကြသည်။ဖေဖေက မေမေ့အပေါ် အမြဲလို ဂရုတစိုက်ဖြင့် အလိုလိုက်သည်ကိုမြင်သည့်အခါတိုင်း တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုတော့ဖြင့် အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီးသည့်အခါ အများကြီးပိုချစ် ပိုအလိုလိုက်မည့် ချန်းယောလ်စိတ်ကူးအိပ်မက်တွေ အခါခါပြိုလဲရသည်။

“ဘူဂျာလေးက တော်တော်လေးကို အရွယ်ရောက်လာတာပဲ။လက်ထပ်တဲ့အရွယ်တောင်ခဏလေးနဲ့ရောက်လာတယ်။ကျွန်မတို့ ချန်းယောလ်လီ..”

မမှတ်မထင်ပြောမိမလိုဖြစ်ပြီးမှ သူဌေးကတော်ပတ်က စကားစအမြန်ထိန်းလိုက်ရသည်။ဒီနေ့က သူ့ဘက်က အမျိုးရင်းဖြစ်သည့်အိမ်က မင်္ဂလာပွဲကျင်းပသည်မို့ တစ်မိသားစုလုံးတက်ရောက်ခဲ့ဖြစ်ကြခြင်း။ မင်္ဂလာပွဲတစ်လျှောက်လုံး မျက်နှာမကောင်းပါသည့် ချန်းယောလ်ကို သတိထားမိသည့်အခါ သူ စိတ်မကောင်းများစွာဖြစ်ရသည်။လွန်ခဲ့သည့် နှစ်လက မင်္ဂလာပွဲပျက်ခဲ့သလို အွန်းလေးလည်းပျောက်ဆုံးသွားသည့်အခါ ကျန်းမာရေးထိခိုက်ပြီး လဲကျမလိုဖြစ်ရပေမယ့် သူ့ထက်ပိုပြီး နာကျင်အက်ကွဲနေခဲ့သည့် ချန်းယောလ်လီကြောင့် သူ အားတင်းနိုင်ခဲ့သည်။အွန်းလေးကို မလွမ်းတာမဟုတ်။လွမ်းသည်။ နင့်နင့်နဲနဲကိုလည်းလွမ်းရသည်။

“မေမေ. ကြင်ဖက်တွေ့ဆုံပွဲစီစဉ်တဲ့ မေမေ့မိတ်ဆွေရှိတယ်မလား။တစ်ခါလောက် ကျွန်တော့်ကို စီစဉ်ပေးပါ။”