Episode-10
“မေမေက အွန်းလေးကိုစိတ်ချမယ်နော်. ချန်းယောလ်လီ.. ဝန်ကြီးကတော်နဲ့ကငြင်းလို့မကောင်းတာမို့သာလိုက်သွားရမှာ.။မေမေ့အွန်းလေးနဲ့ခွဲချင်တာမဟုတ်ဘူး။ ရောက်ကတည်းက ခုချိန်ထိ ကောင်းကောင်းကို မနေရသေးဘူး။ အွန်လေးလည်းလိမ်လိမ်မာမာနေရမယ်နော်.”
“ဟုတ်ကဲ့.”
သူဌေးကတော်ပတ်က အိမ်အကူမလေး အဝတ်ထည့်ပေးနေသည်ကို လိုတာလေးတွေထပ်ထည့်ရင်းပြောတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်နေသည့် ဘတ်ဟျွန်းက ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ကလေးတစ်ယောက်လိုမှာနေတာကို ဒင်းက ပြုံးရွှင်လျက် ခေါင်း တညိတ်ညိတ်အဖြစ်ကို ဆိုဖာပေါ်က ချန်းယောလ် က နှာခေါင်းရှုံ့သည်။ဒယ်ဂုံနန်းတော်က လာတာဟုတ်သည်ဖြစ်စေ မဟုတ် သည်ဖြစ်စေ. ဒီကောင်လေးက ဖူးဖူးမှုတ်အချစ်ခံအလိုလိုက်ထားခံရမှန်းတော့ သိသာလေ၏။ဒါကို ဘယ်လိုလုပ် သူတို့အိမ်ကိုများ ရောက်လာသလဲမသိ.။ဖေဖေ့ အသိစခန်းမှူးကြီးထံတွင် လူပျောက်အကူအညီတောင်းထားသော်လည်း ခုချိန်ထိတော့ ဘယ်သူမှ ဆက်သွယ်မလာ.။ကြာလျှင် Capital P အသိုင်းအဝိုင်းတွင် ချန်းယောလ် ၌ ခုမှလူလုံးထုတ်ပြလာ သည့် ညီလေးရှိသည်ဟု ထင်မှတ်မှားကြတော့မည်။
“ချန်းယောလ်လီ..မေမေ ပြောတာကြားတယ်နော်.။မင်း ဖေဖေ ကလည်း ရုံးကနေ လေဆိပ်တန်းလာမှာ.အားလုံးစိတ်ချမယ်နော်.”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေရာ.။ခါတိုင်း ဒီလိုပဲ သွားလာနေကျကို ခုမှ ဘာလို့ အတည်ကြီးမှာနေမှန်းမသိဘူး။အေးအေးချမ်းချမ်းသာ သွားပါခင်ဗျာ..အမကြီးဂျောင်ရယ်”
သူဌေးကတော်ပတ်က မျက်စောင်းနုနုလေးထိုးလျက် လက်ပွေ့အိတ်ကိုကိုင်သည်။ကုတင်ပေါ်က ဘတ်ဟျွန်းပါးကလေးပေါ် နစ်ဝင်သွားအောင် မွှေးမွှေးပေးလိုက်ပြီးမှ အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။ချန်းယောလ် အံ့လည်းအံ့သြမိပါသည်။ သားအရင်း ဖြစ်သူက ဒီမှာလို့ သူဌေးကတော်ပတ်အား လက်ဆွဲလျက်ပြလိုက်ချင်သည်။ ဟိုကောင်လေးက ပြုံးရယ်နေတာ ခုထိ မရပ် သေး.။စိတ်ပေါက်ပေါက်ဖြင့် မေမေတို့အခန်းထဲကအရင်ဆင်းထွက်လာတော့ နောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါ လာသည်။
YOU ARE READING
လက်ထပ်လက်စွပ်ကလေး
Fanfiction#Both available with unicode & zawgyi မယုံနိုင်လောက်အောင်ပဲ ဒီလက်စွပ်ကလေးက~~~
