The Villainess' Resolve

chapter three: modifying

[ Scarlet's POV ]

         "Go on, eat." Lintaya ko sa apat na batang naka-upo sa aking harapan. Mukha na silang maharlika matapos nilang maligo at ayusan, ang mga damit ay hindi parin ganoon ka ganda ngunit maayos naman.

         Nagsitinginan ang apat bago nagsi-yukuan at dahan-dahan, kumuha nang pagkain at kumain. Napangiti ako nang makita ang gulat at saya sa kanilang mga mata nang malasahan nila ang pagkain, tila ba iyon ang kauna-unahang pagkakataon na naka-tikim sila nang ganoon.

           Nagbago ang kanilang ekspresyon at mabilis na nagsilamunan ang apat. Napatawa ako nang mahina dahil sa kanilang etchura habang kumakain, hindi man ito gumagamit nang nang kutsara't tinidor, madumi man ang mukha nang mga ito dahil sa pagkain, hindi ko na pinuna, sapagkat ang makitang masaya ang apat na batang ito, ay masaya na rin ako.

           Dahan-dahan ay tumayo ako na ikinatingin naman nang apat. Binigyan ko ito nang matamis na ngiti bago tumingin kay Shela na nakatayo sa aking likod.

          "Alagaan mo muna ang mga bata, Shela." Uto ko sa kaniya na tinanguan naman nito at yumuko. Muli akong tumingin sa apat na ngayon ay tumigil na sa pagkain at nakatingin lamang sa akin.

            "Kumain lang kayo nang kumain, babalik din ako." Pagsisiguro ko sa kanila at agad na tumalikod at umalis, nang hindi naririnig ang kanilang mga sagot.

              Agad akong nagtungo sa main hall kung saan magtitipon ang mga tagapagsilbi na ini-utos ko kay Delfin. Sa balkonahe ako nang pangalawang palapag nagtungo at tiningnan ang mga tagapagsilbi na nasa baba.

             "The Duke, has arrive!" Anunsyo ni Delfin na mukhang hinintay ang aking pagdating sa balkonahe. Agad namang nagsitingalaan ang bawat Isa at sabay-sabay na yumuko nang makita ako sa Balkonahe.

             "Where is the Head maid?" Malamig na tanong ko sa mga ito at ang lahat ay napa-igtad. Nagsi-yukuan parin at walang sino man ang nagbabalak na muling tumingala.

             "If you don't want your head's flying, answer me!" Malamig ngunit nilakasan ko na ang aking boses. Hindi ko man alam nang buo ang nangyayari dahil sa kulang ang memorya ni Scarlet, ngunit nakakasiguro akong Isa sa mga ito ang may kagagawan ng nangyayari sa mga bata.

              Agad itinuro nang mga nakayukong tagapagsilbi ang isang babaeng nasa pinakagilid. "Raise your head, servant!" Sigaw ko sa kaniya at agad naman itong tumingala nang may takot sa mukha.

             "Elasia, is it? You we're given the order of taking care of my kids, right? Answer me!!" Galit na lintaya ko't nabigla naman ang lahat. Habang si Delfin naman ay tahimik lamang na nakatayo sa aking gilid, hindi gumagalaw.

              "Opo, Madam." Nanginginig na sagot ni Elasia.

              "I never told you, to starve my children, to give them a rotten and dirty room, to let them wore old and worn out clothes! I gave you money, to avoid that, cause even if I don't really adore those kids, they are still my offspring!" Malamig at mataas na compronta ko kay Elasia na ngayon ay nanginginig habang nakayuko.

               "Where did you put the money? Where!" Malamig na tanong ko sa kaniya na dahilan nang mabilisan nitong pagluhod. "Paki-usap madam, ako po'y nagkasala, ngunit huwag mo po sana akong patayin. Paki-usap!" Magmaka-awa ito.

                "You took the money, all for yourself leaving my precious kids on the dirt. And you think you don't deserve that? Very well, guards!" Sarkastikong usal ko sa nakaluhod at nakayukong si Elasia, pumasok ang maraming guwardya sa main hall at nagsi-yukuan nang makita ako.