The Villainess' Resolve

chapter twenty two: oscuro albacea's mark

[Scarlet's POV]

"Can you wield a sword?" kumikislap ang mga matang tanong ni Reg kay Prensipe Lenden na agad namang tumango bilang sagot sa katanungan ni Reg.

"Then how about a little spar, okay?" paki-usap ni Reg at mayroong nagmamakaawang mukhang nakatingin Kay Prensipe Lenden.

"Okay!" magiliw na sagot ng Prensipe.

I'm happy that without further a do they get a long  very well. The only problem is that they didn't even touch thier foods and for pete's sake, why is this girl even here?

"Oh my, you also read TamadSiAkuma's work? You're also a fan!?" masayang tanong ni Celeste kay Kaiser na kakarating lang sa hapagkainan at mayroong dala-dalang libro na isinulat nang isang kung sinong tanyag na pilosopo.

"Yes. You know him?" pabalik na tanong ni Kaiser kay Celeste. Tumango si Celeste sa kaniya at pagkatapos ay umiling.

"I do. But she's a she not a he." nangunot ang noo ni Kaiser at umupo sa kaharap na upuan ni Celeste upang makipag-talo o makipag-usap patungkol sa kontrobersiyang ito.

"I suggest you eat your food, or else I'll lock you up." ang kaninang maingay na hapagkainan at naging tahimik at napatingin sa akin ang lahat nang magsalita ako.

"Eat." utos ko habang nakaturo sa pagkain na nasa kanilang harapan. Walang pag-aalinlangang umupo nang maayos si Reg at Kaiser at agad na kinuha ang kanilang kutsara't tinidor upang nagsimulang kumain.

Ang dalawang nagtatakang bata ay walang nagawa kung hindi ang sundin ang ginagawa ni Reg at Kaiser nang makitang seryoso ang dalawa sa kanilang ginagawa.

Trauma siguro o ano, pero mabuti at mabilis makuha nang dalawang batang ito ang nais kong iparating. Dahil nawalan ako nang gana ay tumayo ako at binigyan nang tango si Shel na nakatayo sa may pintuan.

"You know what to do about these four." usal ko sa kaniya na agad naman niyang tinanguan.

"Of course, your grace." She answered and gave a smile. With that assuring smile of hers, I turned around and went to my office.

Yesterday was a tiring day for me. I'm still feeling sleepy and wanted to take a rest for the whole day. But work is work, I can't afford to see a pile of paper works in my desk, 'cause that would likely cause me to collapse at anytime.

But I'm very thankful. I have praised all of the Gods and Goddesses last night for giving me another chance to live with my dignity still intact!

I am supposed to cause a scene at the hunt yesterday. Shouting that I should be the one to gain more offer form people and that I should win the competition. 'Disgustiiiiiing!' I shouted deep in my thoughts pertaining to the past Scarlet's behavior on that event.

I massaged my temple as I opened the door of my office and entered. My head started to ache and I feel like vomiting at any time soon. Delfin, on the other hand who's already inside the office is dressed neatly as always. His face is as bright as ever, well it's a serious expression though. But overall, he looked fresh and healthy. Unlike me who's in the verge of death! Not literally though.

"Good Morning Your Grace." bati nito sa akin. Binigyan ko siya nang isang hindi makapaniwalang tingin sapagkat sa paningin ko ay parang kumikinang pa ang gilid nang kaniyang noo.

Napatampal ako sa aking noo at umiiling-iling na umupo sa aking upuan bago batiin pabalik si Delfin na ngayon ay mayroon nang nag-aalalang tingin.

"It wouldn't hurt you if you take a rest, Your Grace." maypag-aalalang usal niya at binigyan ako nang dalawang white folder na mukhang naglalaman ng mga dokumento at report.

Muli ko siyang binigyan nang hindi makapaniwalang tingin. "Hindi ako sigurado kung taos-puso yan o ano, ngunit paniguradong mapupuno itong mesa ko nang mga dokumentong... katulad nito." mahabang sagot ko bago binuklat ang binigay na folder at basahin ito.

The report is all about the duchy. Pertaining how many money the duchy spent this month. How much needed for the renovation of the main kitchen.

Natigil ang aking pagpipirma nang mga dokumento  nang mayroong kumatok. Agad na nagtungo si Delfin papunta sa pintuan upang mabuksan ito't makita kung sino ang kumakatok.

"Good morning, your grace. I'm sorry to bother you." napatingin ako sa pumasok na si Crane. Mabuti na lamang at natapos ko na ang pagpipirma nang mga dokumento kung kaya't agad ko iyong itinabi at nagtungo sa malaking sofa na nasa gitna nang kuwarto upang doon pag-usapan ang ipinunta ni Crane. Napakaseryoso nang ekspresyon nito na makikita lamang kapag seryoso ang pag-uusapan.

"Crane." tawag ko sa kaniya at pina-upo sa kaharap kong sofa. "Spill the tea." usal ko.

Lumunok muna ito nang laway at tumingin-tingin sa paligid bago nagsimulang magsalita. "A murder just appear." usal niya.

Napakunot ang aking noo sa kaniyang sinabi. Hindi masyadong nakuha ang gusto niyang ipahiwating. Maraming patayan ang nangyayari sa kapital nitong mga nakaraang buwan, ngunit wala naman talaga akong pake-alam.

Ano ang mayroon sa patayang naganap ngayon na nagpakuha nang kaniyang interest at seryosong ibinalita sa akin?

"What's up with this murder? Something interesting that peeked your interest?" walang ganang tanong ko sa kaniya. Nais kong mapatawa nang kaunti itong si Crane para mawala ang namumuong tensyon sa pagitan namin. Ngunit nabigo ako sapagkat hindi nagbago nang kahit kaunti ang ekspresyong ipinapakita niya.

"The thing is, there is something unsightly on where the body is found." seryosong lintaya niya. Ibinigay niya sa akin Ang isang paper envelop na hawak-hawak niya kanina pa.

Nagtataka man at medyo nawawalan na nang gana ay kinuha ko ito't tiningnan siya bago buksan ang envelop upang makita't mabasa ang kung ano man ang nasa loob nito.

At first it's just a normal picture of a nobles dead body in the crime scene with full of blood. There is nothing special in this picture, just your normal dead body picture. But when something caught my attention I looked at it seriously and what I saw caught me off guard and made my eyes widen.

Mabilis akong napatingin kay Crane upang masiguro kong totoo ba talaga itong nakita ko o pinaglalaruan lamang ako nito. Ngunit nang tinanguan ako nito nang hindi nagbabago ang kaniyang ekspresyon ay agad Kong naibigay kay Delfin na nakatayo sa aking gilid ang litrato.

"The Oscuro Albacea's Mark is carved on the victims stomach. And this is not the first victim, there are three of them." lintaya niya.

author's note;

      Good morning guys! And yeah, I'm so sorry for the super late ud. Wala kasi talagang signal sa lugar namin, kung kaya't hindi ako nagpaload 😌. Pero dahil nakakonek ako sa aking kapatid, iyooooo. Three updates, para makabawi akoooooo. I hope y'all gonna like it. Siguro baka maka ud din ako tomorrow, but I'm not sure. Anyways, good morning guys. Have a great day ahead, and always be careful okay? I Love Youuuuu. And, Happy Reading!

Please don't forget to, vote, comment you rants, and insight, comment about this chapter/story, add this story to your reading list, and follow me!!