The Villainess' Resolve

chapter twenty three: loyalty in question

:please be reminded that all of my chapters are raw and isn't edited. Will edit the whole book after I finished it.

[Scarlet's POV]

In the novel 'Quantroplet's Revenge' there was a scenario that put the infamous and mysterious  group into a corner that later on dissolve them leaving no more information about the group.

It is stated that they committed a horrible thing, ever. Killing an innocent girl wasn't enough for them, they took her heart away and carved their symbol on the girls stomach. It's wasn't ended with just one, they murdered almost fifty of nobles in different ages, appearance, and etc,.

As a reader who's a fan of this Assassination group, I was mortified and wanted to tear the book away and wanted to question the writer before assassinating her.

That scenario happened year after Scarlet's death. How come this comes so fast!? How does this happen? Did the flow of the story really change because of me trying to survive? But I'm not even at the age of 22 yet!!

"Who pulled this prank, Crane?" malamig na tanong ko sa batang nakatayo ngayon sa aking harapan habang mayroong hindi maipintang ekspresyon sa mukha.

"This is not the doing of our people, Master."  sagot niya sa akin nang may diin at kinuyom ang mga kamay at kinagat ang mga labi.

Napabuga ako nang malalim na buntong hininga at napasandal sa aking upuan dahil sa frustration na nararamdaman.

'Did the old Scarlet ordered them to do this? Or is it really them, who did this?'

"Where is Stark?" tanong ko kay Crane nang tumayo ako' inayos ang aking kasuotan. Tumingin naman sa akin ang batang lalaki, tinantiya ang aking mood bago sumagot.

"Ngayong araw siya mismo babalik, master. Kung tutuusin, nakarating na siya sa emperyo ngunit mukhang nasa bar na naman ito." sagot niya.

"Hmmmm. Get him for me, will you? Prepare the black carriage Delfin. A visitation to the den, is a must." utos ko sa dalawa. Nanlaki naman ang mata ni Crane dahil sa narinig at agad na tumayo nang tuwid at tumango bago nagpaalam sa akin habang si Delfin naman ay kalmadong tumango at nagtungo sa labas.

All this things still doesn't make any sense. Why do I feel like the story doesn't make any sense? Why do I feel like, it's has no direction at all?

"Mommy where are you going?" binigyan ko nang ngiti si Lineal nang lumapit ito sa akin.

"I'll be leaving for a while, Lineal. Work is calling." I answered him and he nodded.

"Sheila. Watch the children over." utos ko kay Shiela at tumango naman ito nang may ngiti sa labi. Binigyan ko nang kaway ang mga bata bago ako tuluyang lumabas ng duchy.

Delfin is already beside the carriage, waiting for me. He will act as the coachman today , because, we can't afford to let just anyone discover where we're going.

After entering the carriage we quickly move on our way, and with a little bit of twist and turn along the sides of the capital, we made it in front of a little house that looks like a dining.

Kung hindi ako isang mambabasa nang librong kinagagalawan ko ngayon, ay iisipin ko na maling Delfin ang sinama ko't hindi maniniwalang ang lugar na ito ang siyang hideout ng scuro albacea.

"Master!!" napatingin ako sa babaeng siyang nasa counter at kasalukuyang hinihingi ang order nang isang customer. Ang lahat ay napatingin sa akin at ang mga nakakakilala sa mukhang ito ay nanlaki ang mga mata.

"Lucilia, two crimson chili bread please." binigyan ko siya nang malamig na tingin na agad naman niyang tinanguan at ginawa agad ang aking order nang hindi mawala-wala ang ngiti sa labi't masayang ekspresyon sa mukha.

"Will you have it on your office, master?" napatingin ako sa lalaking nagsalita at binigyan siya nang tango matapos ko siyang masuri. "Then please follow me."

Sumunod kami ni Delfin sa lalaki at dinala nga kami nito sa harap nang isang kuwarto. Ngunit bago ko binuksan ang pintuan at pumasok sa loob, ay binigyan ko muna nang tingin ang lalaki.

"Close the dining now,I'm calling a black flag alert meeting." utos ko sa lalaki na naging dahilan nang panlalaki nang kaniyang mga Mata at agad na tumango't yumuko bago umalis at ipaalam kay Lucilia ang aking sinabi.

Alam ko namang malaki talaga ang hide out nang oscuro albacea, ngunit talagang nakakamamgha, at napakalaki nang lugar na ito. Sa labas ay mag-aakala ka na isang normal at maliit na dining lang, ngunit pagkapasok mo sa kuwartong tinatawag naming 'opisina' ko, ay talagang magbabago ang opinyon mo.

Nang pumasok ako sa loob nang opisina ay hindi maliit na kuwarto ang bumungad sa akin, isang malaki at magara na kuwarto. Sa pinakagitna nito mayroon kang nakikitang mga upuan at sofa, na parang living room lang kumbaga. At pinalilibutan ito, nang maraming pinto.

"Welcome back, Master." binigyan ko nang malamig na tingin si Stark na siyang inatasan nang dating Scarlet na maging captain nang organisasyong ito, at kakabalik Lang niya sa isang malaking misyon.

"Have you secured what I ordered you?" tanong ko sa kaniya gamit ang malamig na tingin at umupo sa upuang para sa akin. Binigyan ako nito nang isang ngisi.

"Mission completed. One oscuro albacea hideout in the northern empire? Easy." mayabang na sagot niya at nanghingi nang apir sa tahimik na naka-upong si Crane.

"Is the meeting room ready?" tanong ko sa kanila. Tumingin sa akin si Stark at tinanguan ako kung kaya't agad akong tumayo't nagtungo sa kulay asul na pinto't binuksan ito.

Bumungad sa akin ang napakalaking kuwarto na parang teatro kong tutuusin, at halos puno ang kuwartong ito't wala ka nang makikitang bakante pa.

Sa likod ko nakasunod ang butler ko, si Delfin. At ang dalawang tinaguriang pinakamalakas sa loob nang oscuro albacea, ang captain at vice-captain ng OA.

"Here are the reports and information, master." gusto kong bigyan nang ngiti si Lucilia dahil napakabilis niyang magtrabaho, akala ko nga ay aabutin pa nang isang araw bago siya makakuha ng isang maliit na impormasyon ukol sa utos ko.

"Thank you." pagpapasalamat ko bago kinuha ang ini-abot niyang mga papeles at nagtungo sa harap nang mga membro nang OA. Sinuyod ko nang tingin ang mga ito at mapapnsin mong halos ang lahat ay namamawis, at kinakabahan sa hindi malamang dahilan. Siguro dahil ngayon lang muling bumalik ang kanilang master.

"We are getting bigger, huh?" paunang salita ko. "Does anyone know, about this murder chain thing that's currently in uproar by now? Everyone of you? That's great." malamig na lintaya ko.

"Because of this, your loyalty to the Oscuro Albacea, and to me is now a question." ang lahat ay napatayo, hindi nagustuhan ang aking sinabi. They wanted to shout and asked me why the hell is that when they we're not the one who did it.

These people work their ass so hard, and endured every pain, suffered so much just to be in this organization that they deemed as a privilege one. That's why being questioned your loyalty, is like stabbing your heart with a poisonous knife.