Chapter 07

14 3 0
                                    


#MakeHimSoft07

"You did great, Mr. Feliciano. Don't you really want to get paid? You are doing me a big favor and I'm very grateful for you." Umiling agad ako sa sinabi ni Sir Philipp. Hindi ko naman na kailangan ng bayad o pera.

Mr. Smiles already save money for me eventhough I don't want to yet sometimes I got to spend but not much since I don't want to abuse his kindness.

"Matagal ko nga pong kinulit bago ko napagawa. Buti po nakulitan sa akin,"natatawa kong kwento kay Sir Philipp na ikinatawa niya rin habang tumatango-tango.

Bahagya lang kaming napahinto nang may dumating na isang estudyante. Medyo nabangga niya ang balikat ko kaya napatingin ako sa kaniya. Sinalubong niya rin ang mga mata ko pero parang ang sama-sama ng tingin niya sa akin.

May galit ba siya sa akin?

Medyo matangkad siya at may hawak lang siya na iisang folder na malakas niyang inilapag sa mesa ni Sir Philipp kaya gumawa iyon ng malakas na ingay. Napansin ko ring nakakunot ang noo ni Sir Philipp sa kaniya pero sinamaan niya lang rin ng tingin tapos ay dare-daretso nang umalis.

Sinusundan ko lang ng tingin yung lalaki hanggang sa makalabas siya nang magsalita uli si sir.

"Uhm, I apologize for his rudeness in behalf. I'll talk to him later,"he apologized which made me shook my head and smile.

"Okay lang po." Weird man yung ikinilos nung lalaki ay wala namang kaso sa akin

"So, back to our discussion, there are still quizzes and seatworks he need to answer. You can ask your teachers about those. I'm pretty sure they'll give him those or alternatives so he could have a good grades for this sem." Tumango na lang ako at ngumiti bago nagpaalam kay sir at lumabas ng faculty room.

When I went out of the room, I wasn't shock when I saw Andrei leaning on the wall near the door. He looked at me and stood properly then put his hands in his pockets.

He is serious and I saw his eyes looked somehow nervous. He may look hard to understand but I could clearly point some of what was he thinking or feeling.

His other eyebrow slightly raised like he is asking me what happened inside. I thought of joking him so I sighed and act disappointed.

"Hindi tinanggap eh,"sagot ko habang nakayuko. I heard him crack his fingers so I lift my head to see him clenching his jaw and his fist.

"Tch. What we did made no sense, huh?"he asked with pure annoyance. I couldn't hold my laughter anymore and so I laugh at him. He looked at me annoyingly curious.

"Joke lang! Ang serious mo naman!" Natatawa kong sabi sa kaniya tapos ay pinalo siya sa dibdib.

He blew some air and turned his back to me then immidiately walk fast. I panicked and followed him, still laughing because of his reaction.

Nang makabalik kami sa klase ay syempre wala pa ring pagbabago. Dami ba namang madadaldal sa klase na at sa tuwing may striktong guro lang kami tahimik.

"Mukhang napalitan na nga si sweetie, ah." Naagaw ni Caesar ang atensyon ko matapos na sabay kaming pumasok ni Andrei. Nakaupo pa sa armrest si Caesar at laging nakabantay dito sa pinto sa duluhan na akala mo siya ang gwardya. Nakangisi siya habang tumataas-taas ang kilay niya.

"Sweetie ka dyan!" Sinuntok ko nang medyo may kalakasan ang braso niya kaya napaaray siya at hinihimas-himas 'yon. Natawa na lang ako sa kaniya.

"Hindi ka hinatid eh. Tapos si Andrei pa lagi mong kasama,"komento niya na dahilan para nga mapaisip ako kasi medyo laging missing in action sk Jake.

MAKE HIM SOFTWhere stories live. Discover now