MAKE HIM SOFT

Chapter 13

—A lovely note: Kissing scenes ahead with a very light bed scene.(No rough bed scenes since Santi is still minor. He wasn't even 17 yet so let him be 18 before I gave you all a wild bed scene.) Please be advised. You can read or you can skip, your choice.—

#MakeHimSoft13

After the confession at the fire exit, he immidiately carried me in a bridal style. We headed to the parking lot and ordered Mr. Butler to drive us in his home immidiately.

The whole ride was full of silence between us. No one dared to talk nor no one made some clarifications about what we've said. We just stayed silent.

Nakatitig ako sa kaniya habang bumabyahe. Nakadantay ang parehong mga paa ko sa hita niya at nakasandal ang likod ko sa pintuan ng sasakyan.

Nasabi ko na. Okay na. Ang kailangan ko na lang gawin ay hintayin siya.

Nakatingin siya sa may labas ng bintana. Alam kong alam niya na hindi ko inaalis ang tingin ko sa kaniya. Bigla kasi akong natakot na baka tumakbo uli siya. Baka hindi niya ako paniwalaan at baka iwanan niya ako.

Natatakot na akong maiwanan.

Kung ano man ang iniisip niya, 'di ko alam. Ang hirap basahin ng mukha niya. Napakaseryoso at hindi ko malaman kung galit pa rin ba siya sa akin. Syempre, umaasa ako na sana hindi na. Pero sino ba namang hindi magagalit kung makikita mo yung mahal mo na hinahalikan ng iba.

Kahit pa sabihin kong hindi ako tumugon sa halik ni Jake, hindi pa rin iyon sapat na dahilan para pahupain ang galit niya.

When the engine stopped inside their garage. He carefully lift my feet down and went outside. He run across to open the door behind me and lift me up again.

"I need an ice pack in my room, Mr. Butler,"he ordered with full authority. Even he's carrying me like I am his newly married wife, he didn't look at me. He couldn't look at me and that hurts more that those injuries in my right leg.

He rushed me to his room, even brutally kicked the door to open the door. He then laid me down in his bed left my injured leg hanging on the side of the bed.

He went inside his bathroom and came back with a medical kit. Mr. Butler went inside our room to give the ice pack Andrei ordered him. When Mr. Butler was nowhere in the room, Andrei dragged the chair in his study table near my right leg and placed the med kit and ice pack there.

Pinapanood ko lang siya sa ginagawa niya. Inaasahan na kahit isang beses ay tatapunan niya ako ng tingin o sasalubungin ang mga mata ko pero hindi niya magawa.

Nakita kong inuna niyang tanggalin ang sapatos ng kaliwa kong paa at tinapon iyon kung saan. Nang sa kanang paa ko na siya nakapokus ay narinig kong huminga siya nang malalim bago dahan-dahang inalis ang sintas at pati ang sapatos ko.

"Aray,"napadaing ako sa sakit at pakiramdam ko ay namamaga ang kanang paa ko. Pero hindi iyon ang pinakamasakit sa ngayon.

Mas masakit pa rin talaga na ayaw niyang tumingin sa akin. Yung mga mata niya ang gusto kong makita. Gusto ko sa akin lang siya mag-abala. Gusto kong sa akin lang siya nakatingin kahit seryoso. Basta yung mga mata niya, sa tingin ko, ang gamot sa sakit na nararamdaman ko.

"Fuck!"he retorted, fuming mad, as he see a part in the joint of my foot with some discoloration. It was bruised.

Sinubukan niya iyong hawakan kaya bigla akong napabangon sa pagkakahiga at napahawak sa balikat niya nang madiin dahil biglang sumakit yung parteng hinawakan niya.

"Masakit..." I said softly, slightly felt my eyes watering because of the attack of pain.

Napatingin siya sa kamay ko na madiing nakakapit sa balikat niya bago ako tinignan. Biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko nang magtagpo ang mga mata namin.