Start To Finish [ Complete ]

အပိုင္း ( ၂၆ )

[ Zawgyi ]

"အဲ့လူေတြက ၾကင္ယာေတာ္ေလးကိုေခၚသြားပါတယ္ မင္းၾကီး"

တုန္တုန္ရီရီထြက္လာတဲ့ ခ်န္ခ်န့္စကားအဆံုး ဧကရာဇ္ကုန္းက်ြင္းရဲ့လက္ထဲက ဓားအိမ္ဟာက်ြတ္ထြက္သြားတယ္။ဧကရာဇ္ဟာ နန္းလြွဲျပီးသားဆိုေပမယ့္လည္း အားလံုးရင္ထဲမွာ ဧကရာဇ္အျဖစ္ရွိေနတုန္းမို့ မင္းၾကီးဟုသာေခၚေဝၚေနျခင္းျဖး္သည္။

ခ်န္ခ်န္က ၾကင္ယာေတာ္ေလးအခုလိုဖမ္းဆီခံခဲ့ရတာသူ့ေၾကာင့္ပင္၊သူေသခ်ာမကာကြယ္နိုင္လို့၊ဒါေၾကာင့္ ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္အဆင္ေျပပါတယ္။သူဟာ ဧကရာဇ္ဓားခ်က္ကို သူ့ခႏၱာကိုယ္ေပၚက်ေရာက္လာမည္အထင္နဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္ထားခဲ့ေပမယ့္ ထိုအစား ဧကရာဇ္က ဓားေတာ္ကိုကိုင္ဆြဲလို့ အေလာတၾကီးထြက္သြားေတာ့သည္။ခ်န္ခ်န့္ကိုလည္းအာရံုမစိုက္ေတာ့..အခုခ်ိန္ ဧကရာဇ္အေတြးထဲမွာ ၾကင္ယာေတာ္က်န္းတစ္ေယာက္ထဲရွိေနမွာ မလြဲဧကန္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

⋇⋆✦⋆⋇　

က်န္းက်ယ္ဟန့္ မ်က္လံုးေတြပြင့္လာေတာ့ သူဟာျမင္းတစ္စီးေပၚေရာက္ေနျပီး သူ့အေနာက္မွာလူတစ္ေယာက္ရွိေနသည္။ဘယ္သူမွန္းသိတာေၾကာင့္ ရုန္းထြက္ဖို့ျပင္လိုက္ေတာ့ ထိုလူ့ဆီက အသံဟာထြက္လာတယ္။

"ျငိမ္ျငိမ္ေနစမ္း ရန္! မဟုတ္ရင္ ညကလို ငါအေလ်ာ့ေပးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

ထိုစကားေၾကာင့္ က်န္းက်ယ္ဟန့္ခႏၱာကိုယ္ေလးကျငိမ္က်သြားတယ္။ညက..ညက သူ ထိုဒုကၡတြင္းထဲက ကပ္သီးေလးလြတ္ခဲ့တာ၊ အားနည္းေနတဲ့ သူ့ခႏၱာကိုယ္ကိုပဲေက်းဇူးျပန္တင္ရမလို။ခ်န္ဝူမင္ဘာမွမလုပ္ရေသးခင္မွာပဲ သူက ေမ့ေမ်ာသြားခဲ့တာမို့ ဝူမင္က ဘာမွဆက္မလုပ္ေတာ့တဲ့ပံုပါပဲ။ေတာ္ေသးတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ သူစိတ္မေအးနိုင္ဘူး။အခု သူတို့ကဘယ္ကိုသြားေနၾကတာလဲ။သူ ကုန္းက်ြင္းဆီျပန္ခ်င္တယ္။

' ကုန္းက်ြင္း ! မင္းဘယ္မွာလဲ .. ငါ့ကိုလာမရွာေတာ့ဘူးလား ! ကုန္းက်ြင္း !! '

စိတ္ထဲကေအာ္ဟစ္ေနေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနျမဲ။သူ ေကာင္ေလးကိုေတာင့္တတယ္။စိတ္ထဲကေန..က်ယ္ေလာင္စြာပဲ။