< 15 >

464 79 35
                                    

[ Zawgyi ]

"ဗ်ာ....!!"

ေဒါက္တာ့ဆီကစကားေၾကာင့္ သူ မယံုႏိ္ုင္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ ေကာင္ေလးက အိမ္ေထာင္သည္တဲ့လား။ ျဖဴျဖဴေသးေသးေလးနဲ႔ ကေလးေလးလားေတာင္ထင္မွတ္မိတဲ့ေကာင္ေလးက အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္တဲ့အျပင္ သမီးေလးတစ္ေယာက္လည္း႐ွိေနတယ္တဲ့ေလ။

"ဟုတ္တယ္ ကိုလူေခ်ာ... ယြန္းဂီရဲ႕ဘဝက သိပ္သနားဖို႔ေကာင္းတာ.... သူ ကေလးေမြးတဲ့ေန႔မွာပဲ သူ႔ေယာက်္ားကေပ်ာက္သြားလိုက္တာ အခုထိေပၚမလာေတာ့ဘူး... "

ျမင္ေတာင္ မျမင္ဖူးတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ေယာက်္ားဆိုသူကို သူ စိတ္ထဲကေနက်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေကာင္ေလးကိုထားသြားရတာပါလိမ့္။

"ယြန္းဂီကအခု သူ႔ခြန္သူ႔အားနဲ႔ သမီးေလးကိုျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ေနတာ... သမီးေလးကသာ သူ႔ဘဝလို႔လည္း ခနခနေျပာ႐ွာတယ္....တခါတေလ ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလည္း သူ႔ေယာက်္ားကို သတိရမိတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့ကိုရင္ဖြင့္ဖူးတယ္..."

"ယြန္းဂီက ေတာ္ေတာ္ဝမ္းနည္းေနရ႐ွာမွာပဲေနာ္...."

"ဟုတ္တယ္ ကိုလူေခ်ာေရ... ဒါေပမယ့္လည္း ယြန္းဂီက မက္မြန္သီးေလးအတြက္ အျမဲတမ္းၾကံ့ခိုင္တဲ့အေဖျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေန႐ွာတာ...."

"မက္မြန္သီးေလးက... ??"

"ေအာ္... မက္မြန္သီးေလးဆိုတာ ယြန္းဂီရဲ႕သမီးေလးကိုေခၚတဲ့ နာမည္ေလ.. ကေလးေလးကသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ... ကဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း နားေတာ့မယ္ ကိုလူေခ်ာေရ..."

"ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ... နားပါေတာ့ "

ေဒါက္တာအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ အေတြးမ်ားစြာႏွင့္က်န္ခဲ့ရသည္။ မက္မြန္သီးေလးလို႔ေခၚတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ သမီးေလးကလည္း ေကာင္ေလးလို သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွာေသခ်ာေလသည္။

ရင္နာစရာေကာင္းတဲ့ ယြန္းဂီရဲ႕အေၾကာင္းကိုၾကားရေတာ့ သူေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ တခနေလးေတြးဖူးတဲ့ ယြန္းဂီကို သူဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ စိတ္ဝင္တစားျဖစ္ေနမိမွန္း သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

Tomorrow ( Completed )Where stories live. Discover now