Asayiş Ben Kemal | Gay

4

                      Hayat tesadüflerle dolu.
        —————————————————-
Elimdeki dosyayla Alaz savcının odasına doğru gittim. Kapıyı iki kere vurdum ve gir komutunu bekledim. Aldığım komutla içeriye girdim.

"Günaydın sayın savcım"

Yine dosyalara gömülmüştü. Dosyadan başını kaldırmadan konuştu.

"Günaydın başkomiser Kemal"

Elimdeki dosyayı ona uzattım.

"Korhan Korkmaz'ın otopsisi bitti"

Bunu dememle direkt kafasını kaldırdı. Gözlerim yorgun gözleriyle kesişti. Dosyaya yeni atandığı için dosyaya hâkim olması gerekiyordu. Bu yüzden her gün baya çalışıyordu.

Elimdeki dosyayı aldı ve göz gezdirdi.

"Husaksi"

Dediği şeyle başımı salladım.

"Evet kanında öldürücü derecede bulunmuş. Adli tıpa göre sabah ya da öğlen vücuda girmiş . Bir gün sonra da M4'ü vermişler. Aslında Husaksi onu öldürmüş. M4 Husaksi kanda gözükmesin diye verilmiş fakat geç verdikleri için olmamış"(Böyle bir şey var mı bilmiyorum ben salladım gitti)

Bana bir göz ucuyla baktı ve dosyaya tekrar döndü. Birkaç dakika sonra bana tekrar dikti gözlerini.

"Sevgilisini tekrar sorgulayalım evine de arama yapalım"

"Sergen ve bir ekip evine gönderildi Gözde de sorgu odasında Ayşen hanımla konuşuyor"

Ayağa kalktı ceketini giydi ve bana döndü.

"Bir de biz şu sorguya bakalım"

Başımı tamam anlamında salladım ve beraber sorgu odasına gittik. İzleme yerinden Ayşen ve Gözde'yi izlemeye başladık.

Ayşen elindeki mendile zar zor gözyaşlarını sildi.

"Size doğruyu söylüyorum. Ben ona hiçbir şey yapmadım. O benim sevgilim her şeyim hem niye böyle bir şey yapayım. O gün evime geldi kahvaltı yaptık sonra da işim var dedi gitti"

Alaz savcı konuşan kızdan bakışlarını çekip bana döndü.

"Korhan'ın telefonu en son nerede sinyal vermiş"

"Dediği gibi kızın evindeymiş. 11.30 gibi çıkıyor ve şirkete gidiyor. 14.30 da ise bir restoranda öğle yemeği yiyor sonra da sinyal kopuyor."

Derin bir nefes aldı

"Bu restoranda baktırdınız mı? "

Başımı evet anlamında salladım. Zehiri yüksek ihtimale yemekle vermişlerdi ya restoran ya da kahvaltıda almıştı zehri.

"Evet kamera kayıtlarını inceletiyoruz henüz bir şey çıkmadı."

Başını tamam anlamında salladı ve sorguya geri döndü.

Korhan Korkmaz'ın cenaze günü.

İlerde mezarın başındaki kalabalığa baktım. Korhan Korkmaz'ın bugün cenazesi vardı. Yıllardır onun peşindeydim ve böyle öldürülmesi hiç beklemediğim bir durumdu. Yıllardır insanlara uyuşturucu sattı ve en sonda o insanlar gibi bir kenarda ölüsünü bulduk.

Bana doğru gelen gözlüklü adamla kaşlarımı çattım. Vural Saygın sonunda Türkiye'ye dönmüştü.

Yanıma geldi ve elini bana uzattı.

"Ooo başkomiserim sizi buralarda görmek"

Ağzındaki yamuk gülümsemeye göz devirmek istedim ama ne yeri ne de zamanı. Bana uzattığı elini sıktım.

"Ben hep buradayım Vural asıl sen ortalıklarda yoksun. Bir olay oldu mu seni hemen yurt dışında buluyoruz"

Elimi bıraktı ve güldü.

"Tesadüf"

Yalandan güldü.

"Bir gün karakola bekliyorum"

Yüzündeki sırıtış önce dondu sonra büyüdü.

"Çaya mı?"

Bu sefer ben güldüm.

"Hayır sorguya. Korhan'la ortaklığı bitiriyorsunuz ne hikmetse birkaç gün sonra ortağın öldürülüyor"

Gözlüğünü çıkardı.

"Dediğim gibi tesadüf"

"Bu kadarı tesadüf olmaz Vural Saygın"

"Hayat tesadüflerle dolu Kemal Aydın. Ne zaman ne olacağını bilemezsin. Buna alışsan iyi olur. Kim bilir bir gün bir tesadüfte seni bulur"

Güldü ve tekrar gözlüğünü taktı sonra da  cenaze kalabalığına doğru yürüdü.

_______