Asayiş Ben Kemal | Gay

6

Geçmişe takılı kalan geleceği göremez
_______________
Önümdeki mezar taşını okşadım. Üzerinde okuduğum yazı kalbimde büyük bir acı yarattı. Bu yazıyı ne zaman okusam içimdeki acı kendini gösterir.

"Annem..."

Derin bir nefes aldım.

"Ben geldim"

Burukça güldüm. Tekrar mezar taşına dokundum. Ne zaman buraya gelsem kendimi o 10 yaşındaki çocuk gibi hissediyorum. Bu mezar taşının başında tek başına olan o 10 yaşındaki çocuk oluyorum. Annesini yeni kaybetmiş ve etrafında kimsesi olmayan o çocuk.

"Bugün de başaramadım. Sana bunları yapanın ceza almasını sağlayamadım anne. Ama söz çok az kaldı her şey ortaya çıkacak. Bu sefer başaracağım"

Derin bir nefes aldım ve ayağa kalktım mezar taşını son kez okşayıp ordan ayrıldım. Ne zaman buraya gelsem fazla duramıyorum. Annemin katilini bulamamışken onun yanına gelmeye yüzüm yoktu.

Mezarlığın girişindeki arabaya bindim ve eve doğru sürdüm. Apartmandan içeri girmemle kapıda Alaz savcıyla karşılaştık.

"İyi akşamlar Alaz bey"

"İyi akşamlar Kemal bey"

Yüzüme baktı ve kaşlarını çattı.

"İyi misiniz?"

Sorduğu soruyla gülüm.

"İyiyim"

Yanıma yaklaştı ve elinin yüzüme doğru gelmesiyle kaskatı kesildim gözlerim hafif büyüdü. Eli anlıma gitti ve birkaç saniye bekledi.

"Ateşin de yok gibi"

Sizden sene geçmesine mi şaşırayım yoksa ateşimi ölçmesine mi?

Alnımdaki eline baktım ve bir adım geriledim . Eli birden boşluğa düştü ama bozuntuya vermeden cebine soktu.

"İyiyim Alaz bey sadece biraz yorgunum uyusam iyi olur."

Konuşmamla yüzüme baktı ama bir tepki vermedi. Gözlerini dikmiş bakıyordu.

"Şey izninizle geçiyim"

Bunu dememle hemen yana kaydı.

"Kusura bakma"

Güldüm

"Önemli değil Alaz bey. Size iyi akşamlar"

Başını salladı.

"Size de Kemal bey"

Güldüm ve merdivenlerden çıkmaya başladım.

__________

Elimdeki USByi Selim amire uzattım

"Korhan'ın avukatı yolladı. Korhan izlememizi istemiş"

Kaşlarını çattı ve ona uzattığım USByi inceldi ve tekrar bana uzattı.

"Aç bakalım neymiş"

Başımı tamam anlamında salladım ve USByi bilgisayara taktım. USB'de bir video ve birkaç tane belge vardı. Videoyu açtım.

Videonun başlamasıyla ekranda Korhan Korkmaz gözüktü.

"Merhaba Kemal başkomiser. Bu videoyu izlediğinde ölmüş olacağım"

Sonra güldü.

"Hayat ne ilginç değil mi? Seni ilk gördüğümde tanıyamadım ama sonra araştırınca kim olduğunu öğrendim"

Tekrar güldü. Son dediği şeyle yerimde gergince kıpraştım

"Hayat bizi yıllar sonra bir araya getirdi. Neyse fazla uzatmayayım. Bu videoyu neden çektim bilmiyorum belki ölmeden önce son bir iyilik belki de geçmişteki günahlarımın affı için yapılan bir şey. Sana bir isim vereceğim. Bu isimle ilgili bütün bilgiler USBnin içindeki dosyalarda mevcut."

Yerimde dikleştim.

"Adamın adı Celal...... Kobra Celal. Celal benim bütün kötü işlerimde olan kişilerden biri. Sana Celali veriyorum başkomiser. Geri kalanını da senin bulacağından eminim. Bu yoldan devam et. İlk gün bana dediğin şeyleri unutma başkomiser ve geçmişe takılı kalma. Geçmişe takılı kalan geleceği göremez başkomiser bu da benden sana bir tavsiye"