bir

3.8K 295 102
                                    

_______________________________________

inupi:
bana bugün okulda ne olduğunu söyleyecek misin?

koko:
önemli bir şey değil.

inupi:
ne demek önemli değil.
kimdi yanına gelenler?

koko:
arkadaşlarım.

inupi:
emin misin?

koko:
sana kanıtlamama gerek var mı?

inupi:
ben de arkadaşın değil miyim, diğer arkadaşlarınla tanıştır beni.

koko:
olmaz.

inupi:
niye olmasın?

koko:
olmaz diyorum.

inupi:
koko, ne saklıyorsun?

koko:
bir şey saklamıyorum.
her şeye burnunu sokma.

inupi:
hiç inandırıcı değilsin.

koko:
git biraz ders çalış.
beynini boşa çalıştırmış olma.

inupi:
bak gerçekten.
bir şey olduysa bana anlatabilirsin.
senin için her şeyi yaparım|

koko:
anlatamam|
git artık.

_____________________________________

telefonu elinden fırlatıp içine girdiği yorgandan çıktı. yatmaktan dağılan saçlarını elleriyle tarayarak çalışma masasına oturdu. yarın yapılacak sözlü için çalışması gerekiyordu. arkadaşının bahsettiği de buydu. onu hâlâ çalışmadığını bilecek kadar tanıması korkunçtu. ama asıl korkunç olan, inui'nin artık diğerini tanıyamamasıydı.

küçük masa lambasını yakıp notlarını açtı. elindeki ince kalemi, parmakları arasında çevirirken kağıtta yazanları ezberlemeye çalışıyordu. yine de kafası bu kadar doluyken, imkansızdı.

çalışsa da anlamadığını fark edince ceketini kapıp evden çıktı. sokağın aşağısındaki parka kadar yürüyüp geri gelecekti.

yavaş adımlarla boş sokakta yürürken okuldan gelir gelmez uyuduğu için pişman oldu. uyumasaydı çalışmaya daha fazla zamanı olabilirdi. parka giden yolda yürümeye devam etti. o sırada ara sokağa doğru yürüyen başka biri gözüne ilişti.

kokonoi miydi?

yaklaşıp bakmaya çalıştı. ama çoktan gözden kaybolmuştu.

yarınki sözlüye çalışmıyor muydu?

zihnindeki sorulara bir yenisi daha eklenirken, kokonoi'yi yarın konuşturacağına dair kendi kendine yemin etti.

daha sonra parka inmekten vazgeçip evine döndü. açık bıraktığı yorganın altına girip sabah olmasını bekledi. güneş, dağların arkasından başını yükseltip ayçiçeği sarısı saçlarına gülümseyerek düştüğünde hala uyanıktı.

anlatamam | kokonui.Where stories live. Discover now