İHTİRAS (TAMAMLANDI)

• 30. BÖLÜM/ÖLÜM KALIM •

Selam! Nasılsınız?

Tarih bırakın.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

*

• 30. BÖLÜM/ÖLÜM KALIM •

2 Aralık 2020

Vera Çelebi'nin Anlatımıyla

Tam 1 ay geçti o kazanın üstünden, sanki dün gibiydi bütün her şey. Arabanın takla atması, benim arabayı düzgün kullanamayıp ikimizin de canını yakmış olmam...

Bunları yazmamdaki amaç, Eylül'ü komalık hale getirmemdi. O yaklaşık 1 ay komada yatmıştı, doktorlar ümidi kesme noktasına gelirken onu tek düşünen ben ise hiç öyle bir şeyin olacağını kestirmedim. Düşünmedim. Eylül eğer ölseydi benim canım daha da yanardı.

Özür dilerim sevgilim seni komaya soktuğum için.

Ama şunu bil ki o 1 ay boyunca başında bekledim, yorgun gözlerim sürekli senin nabızlarını kontrol eden kalp cihazındaydı. Nabız atışlarını ezberledim, tık tık tık...

Çok güzel! Gece yanımda yattın. Akli dengeni yitirdin benim yüzümden ve bunu kendime bir ders bilerek sana tekrar aramızdaki ilişkiyi o kötü anları hatırlatmaya çalışmayacağım. Sen zaten istediğin zaman onları hatırlar, bana kızarsın. Aslında ilişkimizi hiç unutmamışsın, hafızan ilişkimizi hep bir köşede tutmuş.

Ve gece başımı kalbinin üstüne koydum, kalp atışlarını duydum. Kalbin benim kalbim gibi hızlı hızlı atıyordu, belki de bir şeyleri hatırlamaya başladın.

Seni seviyorum prenses!

Günlüğü yanımdaki masaya bırakıp bedenimi ona çevirdim, başı bana dönüktü ve uyuyordu. Saçları yüzüne çarpmış haldeydi. Ona dokunsam uyanmazdı çünkü gece ikimiz de güzel eğlenip iyi yorulmuştuk.

Parmaklarımı yüzüne çarpan saçlarına götürüp kulaklarının arkasına sıkıştırdım ardından boğazına kadar gelmiş olan yorganı göğüs hizasına çektim. Boynundan terler süzülüyordu. Elimle boynundan akan terleri sıvazladım. Yanımda kıpırdanmaya başladığı sırada kollarını kedi gibi üstüme sardı. Bu hareketine gülümseyerek saçlarının üstüne dudaklarımı bastırdım.

"Sana yavaş yavaş her şeyi hatırlatacağım."

"Hatırlamak istemiyorum," dedi bilinci açık halde.

Ondan kendimi geri çekerek yeni açmış olduğu gözlerine baktım.

"Her şey zamanla olsun istiyorum. Seni de uğraştırmak istemiyorum. Başıma ne geldiyse her ne yaşamışsam bunu zannedersem bir tek sen biliyorsun. O yüzden kendini daha fazla yorma. Sen elinden geleni yeterince yapıyorsun. 1 ay önce sana hastanedeyken hiç inanmıyordum ama artık bir şeyler değişti sanki. Sana inanıyorum ve galiba yavaş yavaş aklım yerine geliyor, iyi mi yapıyorum yoksa kötü mü-"

Avuçlarımı boynuna yerleştirdim ve gözlerinin içine dolu dolu baktım. "İyi yapıyorsun."

Gülümsedi. Başını boynuma gömerek sarıldığı sırada bende kollarımı onun siyah saten geceliğine sardım.

"Şey..." dedi utangaç bir sesle. "İlişkimiz..."

Gülümsedim. Gözlerimi kapatıp başımı saçlarına yasladım. "Eylül ilişkimizi tazelemeye ne dersin?"

Benden ayrıldığını hissettim, gözlerimi açtığımda gözlerini gözlerime odakladı, gözbebekleri adeta büyürken dudaklarındaki tebessümde büyüyerek yanaklarının kızarmasına neden oldu.