🔥🔥🔥
Pagkabukas kinulit ko naman si Leighton na sabihin sa akin ang tungkol sa nangyari sa kanila ni David kahapon. Pero iniiba lang niya ang usapan.
"Leighton, ano na nga!" Sabi ko naman sa kanya.
"Baby, we're staying here in the house." Napatigil naman ako sa aking iniisip at napabalin sa kanya. Umayos namana ko ng tingin at tinaasan siya ng kilay.
"At bakit?" Tanong ko naman sa kanya.
"You know, we need to enjoy our time together. Our sons will be back after a week. So I want to spend my time with you right now. Habang solo pa kita!" Nakangising sabi naman niya. Inirapan ko naman ito.
"How about your company?" Tanong ko naman sa kanya.
"May company can work without me. It's standing for almost 9 decades, since my lolo. I think it can stand for a week without me." Kalmadong sabi naman niya sa akin. Napairap nalang ako kanyang sinabi. Parang kaswal lang sa kanyang nasabihin ang bagay na iyon.
"Hindi ka rin mahangin eh." Sarkastikong sabi ko naman sa kanya. Natawa nalang igo sa aking sinabi at lumapit sa akin. Hinalikan naman niya ang aking noo at pinulupot ang kanyang malaking braso sa aking braso.
"I'm just telling the truth baby. I'm not bragging!" Sabi naman niya sa akin. Inirapan ko lang ito sa kanyang sinabi.
"How about you baby? Why did you work in my company?" Sabi naman niya sa akin. Napatingin naman ako sa kanya. Bigla bigla nalang itong nagtatanong sa akin.
"Hindi mo ba nakita ang resume ko? Sabagay si Lucy naman siguro ang inatasan mo na mag recruite ng mga tao." Sabi ko naman sa kanya.
"If I know, I will definitely go back here as soon as possible." Sabi naman niya sa akin.
"Weh? Hindi nga!" Sabi ko naman sa kanya. Hinalikan lang niya ang aking pisngi at hindi na nagsalita.
"Oo nga pala Leighton. Bakit hindi ka umuuwi sa pilipinas? Ang alam ko ay overseas ka palaging naninirahan. Tapos si Lucy ang nagtatrabaho sa company ninyo dito." Sabi ko naman sa kanya. Tumingin naman ito sa akin ng mariin kaya tinaasan ko naman siya ng kilay. Yumuko naman siya at inilagay ang kanyang ulo sa aking leeg. Binigyan naman niya ito ng maliliit na halik. Hindi ko nalang ito pinansin at naghintay sa kanyang sagot.
"I'm searching for you." Mahinang sabi niya sa akin. Mabilis ko naman siyang tinulak at tiningnan siya sa kanyang mata. Nag iwas naman siya ng tingin sa akin pero nanatili ang kanyang braso sa aking bewang.
"What did you say?" Sabi ko naman sa kanya.
"I will not repeat what I said." Seryosong sabi niya at nakatingin pa rin sa malayo. Nag init naman ang kabilang pisngi dahil sa sinabi niya.
"Why are you searching for me?" Sabi ko naman sa kanya. Hindi naman siya sumagot sa aking tanong. Pinaharap ko naman siya sa akin.
"Hey! look at me." Sabi ko naman sa kanya. Hinimas himas naman niya ang aking bewang. Nakikiliti ako sa kanyang ginagawa pero pinabayaan ko lang ito.
"I'm embarrassed JoceLeen. Don't force me." Seryosong sabi naman niya sa akin. Natawa nalang ako sa kanyang sinabi at ibinalik ang kanyang ulo sa aking leeg. Mas humigpit na ang kanyang kayap sa akin.
"Sa akin ka talaga nahihiya. Noong nakaraan lang ay lakas ng loob mong magsabi ng iyong naramdaman sa akin." Nakangiting sabi ko naman sa kanya. Parang hinaplos ang aking puso sa kanyang pag amin sa akin. Hindi ko man alam kung bakit niya ako hinanap pero para may kung ano akong naramdaman sa kanyang ginawa.
