အိပ္ေမာက်သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ယြင္ရွွွီးရဲ႕ အသက္ရႉသံခပ္တိုးတိုးကို ေဖးယြီနားေထာင္ေနမိသည္။ ယြင္ရွီးရဲ႕
ဝင္ေလထြက္ေလ ခပ္ေႏြးေႏြးက သူရဲ႕ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္မွာ ကလူက်ီစယ္ေနလ်က္ရွိေနသည္။
ယြင္ရွွီးက သူ႕ကိုေႏြးေအာင္ေစရန္အတြက္ တမင္လုပ္ခဲ့တာမွန္း ေဖးယြီသိပါသည္။ သိေပမယ့္ ေဖးယြီမျငင္းရက္ခဲ့။ ယြင္ရွွီးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ သူလုပ္ေပးတဲ့အရာေတြကို မျငင္းဆိုပဲ လက္ခံေပးဖို႔ ေဖးယြီဆုံးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္ပင္။
အခုလည္း ခါးကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ထားၿပီးေတာ့ အသံေလးထြက္သည္အထိ အိပ္ေမာက်ေနေလ၏။
ေဖးယြီ ေခါင္းေလးငုံ႕ကာၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ယြင္ရွီးရဲ႕ နဖူးေလးအေပၚ အနမ္းတံဆိပ္ေလး ရိုက္ႏွိပ္လိုက္ေလ၏။
ညဥ့္နက္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အေအးကပိုလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေဖးယြီ ယြင္ရွီးကို ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ေႏြးသြားေအာင္လို႔ ခႏၶာကိုယ္အခ်င္းခ်င္းကို ပိုနီးကပ္ေစလိုက္ၿပီးေတာ့ တိုး၍ဖက္လိုက္သည္။ ရင္ခြင္ထဲက ယြင္ရွွီးကေတာ့ တကယ္ကိုႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနေလ၏။
ေဖးယြီနိုးလာတဲ့အခ်ိန္ထိ ယြင္ရွီးဟာအိပ္လို႔ေကာင္းေနတုန္းပင္။ သူ႕ကိုဖက္ထားလိုက္တာမ်ား
ေၾကာင္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္အလားပင္။
ေဖးယြီ ယြင္ရွီးကို သက္ေတာင့္သက္သာအိပ္ရေအာင္လို႔ ေခါင္းအုံးေပၚသို႔ေနရာေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေစာင္ေလးနဲ႕ပတ္ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ သူအရင္ဆုံး အိပ္ရာထလိုက္သည္။
ႏွာေခါင္းထဲကိုတိုးဝင္လာတဲ့ အနံ႕ေမႊးေမႊးေၾကာင့္ ယြင္ရွွီးမ်က္လုံးေတြပြင့္လာခဲ့သည္။ မ်က္လုံးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ေဝဝါးေနရာကေန ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ေဖးယြီက တစ္ခုခုေၾကာ္ေနပုံရသည္။
"ေဖးယြီ ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
ယြင္ရွီးေမးလိုက္ေတာ့ သူကေနာက္ျပန္ၾကည့္ကာ ၿပဳံးျပေလ၏။
"ထမင္းေၾကာ္ေနတာ...
ျ္မန္ျမန္ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ မနက္စာအသင့္ျပင္ထားတယ္ "
