SEÑORITO'S LOVE(Sweet Damsel)

Kabanata 11

KABANATA 11

Iminuwestra niya ang kamay niyang lumapit ako sa kanila kaya naman dali-dali akong lumapit sa puwesto nila at tinanggap ang nang-iimbita nitong yakap.

Mainit na yakap ang ibinigay nila sa akin.Nasa gitna ako ng bisig ng dalawang taong pinaka-importante sa akin.

"Mahal na mahal din kita mahal.Mahal na mahal ka namin ng nanay mo anak hindi man namin palagi sinasabi ngunit sisiguraduhin naming palagi naming ipaparamdam sa iyo." Si tatay naman ang  nagsalita sa ngayon.

"Mahal na mahal ko din po kayo nay at tay" garalgal na ang boses ko.

Nakayakap lang ako sa kanilang dalawa habang si nanay ay malamyos na hinahaplos ang buhok ko.

We're just sitting there peacefully.Listening to the sound of the singing birds and the splash of water coming from the playing swan at the pond.

This  place is just too perfect for those people who want be alone and have a peace of mind.This place is also good to unwind when your stress or problematic, by just watching the scenery you can already have peace and silence through your mind and soul.

I picture this moment in my mind , coz this is one of the most special and important event in my life.

I'll make sure to treasure this moment into my heart and mind.Even though these is just a simple gesture to others still for me one of the moment shouldn't be forget instead to be treasured forever.

Malamig ang simoy nang hanging humahampas sa balat ko.Pati buhok ko ay tinatangay at malayang hinahangin dahil hindi ko naayos kanina nung tinanggal ko sa dressing room sa mall.

And I were thinking, ako kaya makakahanap kaya ako ng lalaking gaya ni tatay?Makakahanap kaya ako ng lalaking gaya ng mga nababasa ko sa mga romantic novels?
I'm thinking if I can still find those kind of man.I'm curios so I decided to ask my own father.

"Tay..."

"Hmmm..." He hummed.

"Makakahanap kaya ako ng lalaking kagaya mo?" I ask.Tinawan ako saka ginulo ulit ang buhok ko.

"Ang bata mo pa para diyan 'nak.Ayaw mo na ba sa amin ng nanay mo?" My father ask chuckling.Ngumuso ako sa sagot niya saka lalong nagsumiksik sa dibdib nila.

"Hindi naman po sa ganon tay, gusto ko lang pong malaman kung makakahanap din ba ako ng lalaking kagaya mo na sobra kung magmahal.Syempre hindi naman po ibig sabihin na noon na ayaw ko na po sa inyo." I said while pouting more.

"Anak wala namang perpektong lalaki kung iyon ang ibig mo, dahil ako hindi rin ganon kaperpekto gaya ng iniisip mo.Kaibahan ko lang siguro na masasabi ko ay may isa akong salita ,kaya naman kung anong pinangako ko sa magulang ng nanay mo at sa Diyos ay buong puso kong susundin na ganon naman dapat."

"Ang pag-big 'nak hindi iyan dinidikta, dahil puso at isip natin ang magkasamang nagsasabi ng totoong mahal natin.Dahil kung puso lang ang susundin minsan, nagdudulot iyan ng sakit sa pagkatao natin.Kung isip naman, maaring magkamali sa pagpili.Kaya kung sakali man na maranasan mo ang umibig ay dapat pareho ang idinidikta ng puso at isip mo para sigurado.Ngunit gaya nang sabi ng tatay mo, bata ka pa para doon at bawal pa sa iyo.Bakit may natitipuhan ka na ba ngayon?" Sinilip ako ng nanay ko mula sa pagkakayakap ko sa dibdib niya.She's eyeing me curiously while a sweet smile plastered on her lips.

"Wala pa naman po" But there's this doubt in me I'm feeling.I have a second thought on what I said to my mother.

"Mabuti kung ganon dahil mas unahin mo ang pag-aaral bago ang mga bagay na ganon." Pangaral ng aking ina.

Saglit akong humiwalay sa bisig nila at saka pinakita sa kanila ang pinakamatamis kong ngiti.

"Gagawin ko po ang lahat ng makakaya ko para hindi ko po kayo mabigo 'nay, 'tay. I make sure to plaster my sweetest smile to the both of them.My parent reciprocate my gesture then they embrace me again into a very overwhelming warm hug.

My parents was true.I maybe shouldn't think about those things.I'm too young to overthink for my future.I must focus more on my studies and think of my present life together with my parents.

Maybe destiny will find a way for me to meet my soulmate someday.Yeah maybe someday.

Nagtagal kami sa park hanggang sa alas-kwatro ng hapon.Binilhan pa ako nila nanay sa mga dumadaang street food.Sulit-sulitin na daw dahil hindi alam kung kailan ang susunod.

My parents spoil me alot that whole day.I felt an overwhelming joy and my smile always found to my lips because of too much happiness.

Alas kwatro Y-media nang napagdesisyonan naming umuwi na pagkatapos mapanood ang paglubog ng araw.Dalawang sakay ng jeep para makarating sa mismong tahanan namin.Mahigit isang oras ang biyahe kaya takip-silim na nung makarating kami sa bahay.

"Anak maglinis ka na nang katawan at magluluto pa ako ng hapunan natin" Hindi na ako nag-protesta sa sinabi ni nanay at dumiretso sa sariling silid para kumuha ng pamalit.

Kinse minutos ang kinunsumo ko sa paglilinis sa katawan at lumabas ako mula sa banyo ay amoy ko na ang mabangong aroma ng ulam na nagmumula sa kusina.

"Kayong mag-ama halina kayo't tayoy kumain na.Siguradong gutom kayo." Aya nang nanay na tapos na sa paghahanda sa lamesa.

Umupo na kami pagkatapos nagdasal at konting pasasalamat sa pagkain namin.
Tahimik ang hapag hanggang sa matapos ang hapunan.

Ako na ang nagpresintang magligpit atsaka pinilit na sila nanay at tatay na magpahinga sa kanilang silid na dalawa.

"Sige nay ako na po ang bahala dito, magpahinga nalang po kayo ni tatay alam ko pong pagod na pagod kayo sa ginawa natin kanina kaya sige na po." Pangungumbinsi ko pa.Pro-protesta pa sana si nanay kung hindi lang siya hinila nang tuloyan sa silid nila.Pasalamat ako sa ginawa ni tatay kung hindi mahaba-habang kumbinsi ang gagawin ko.

Pagkatapos ako sa pagsinop sa pinagkainan namin ay linagay ko lahat ng hugasin sa lababo at sinimulan nang hugasan lahat.

Nagpunas ako sa malinis na tela na nakasabit ng matapos ako sa paghuhugas.Linibot ko ang paningin sa maliit naming kusina bago napagpasyaang magpahinga na din.

Ni-off ko ang ilaw sa sala at kusina at pumasok sa sarili kong kuwarto.

I immediately jump on my small bed and pulled up the sheet to cover my whole body.
Warm feeling envelop me until darkness succumbed my whole being.