SEÑORITO'S LOVE(Sweet Damsel)

Kabanata 12

KABANATA 12

"Teka Claire ansakit na nang kamay ko."asik ko sa kaibigan kong kanina pa ako hinihila.

"Eh?!Ysa ambagal mo kasing maglakad!Dalian mo gutom na ako!" Patuloy na reklamo ng kaibigan kong kanina pa daw kumukulo ang tiyan.

Monday na naman at break time namin ngayon, itong kaibigan ko di nalang ako tulungan sa mga libro kong hawak.Nang ni-dissmiss kami kanina ng teacher namin sa Science ,agad niya akong minadali at hinila papuntang canteen.

"Claire pwede mo ba akong tulungan sa mga hawak ko kaysa kaladkarin mo ako." Nguso ko sa limang makakapal na libro na yakap-yakap ko sa bisig ko.

Ngumuso ito saka kinuha sa akin ang dalawang libro atsaka kami nagpatuloy papuntang canteen.

Nakahanap kami ng bakanteng upuan saka binaba ang libro na hawak namin.

"Friendy, akin na pera mo at ako na bibili nang atin." Mabilis akong dumukot nang pera sa bulsa ko tsaka linagay sa palad niyang nakalahad na sa harapan ko.

I tapped the table with my index finger while waiting for my friend.Nangalumbaba ako habang pinagmamasdan ang mga estudyanteng papasok sa loob ng canteen.Umupo ako sa puwestong nakaharap sa bukana ng kantina.

Suddenly, an unexpected person came up from the door.Bigla akong napa-ayos ng upo at umupo nang matuwid.Sinuklay ko nang mabilis ang buhok ko gamit ang mga daliri ko sa kamay.

Even though he's not looking at my direction I already memories all angled of his face.By just looking at the built of his body I can already knew that one particular person.Siya lang iyong kilala kong kahit sa karamihan nang tao ay nangingibabaw parin ang itsura at katayuan.

Ang kaninang maingay na canteen ay mas lalo pang umingay dahil kay señorito na hindi inaasahang pumasok sa aming maliit na canteen.He's surveying the whole place, nang bigla itong tumingin sa direksyon ko at rason ng pagtama nang aming paningin.Ako ang unang umiwas dahil sa intensidad na hatid nang kaniyang kulay abong mata.

I cleared my throat then slightly bow my head and start playing my fingers under the table.I cannot take to stare longer to those intense gray eyes.He's making me nervous and my heart beat's faster whenever he's around.

Buti nalang bumalik na ang kaibigan ko habang hawak- hawak ang pagkaing binili niya para sa amin.

Mabilis ang lakad papuntang puwesto namin ngunit wala sa akin ang mga mata niya.Alam ko na kung anong tinitigan ng kaibigan ko ngunit hindi ako nagtangkang sundan ang tingin niya dahil ayaw kong makatitigan ang kaniyang mga mata.

"Friendy!Oh My!Si señorito andito!Ang niya talaga lalo na sa personal!" Pabulong na sigaw niya nang mailapag ang mga pinamili niya.Hindi pa man nakakaupo ng husto ay iyon na agad ang ibinungad niya.

"Oo Claire nakita ko.Akala ko ba gutom ka?" Mahinang tanong ko sa kaibigan ko.Kanina lang para nang mapuputol ang mga kamay ko sa kaladkad niya kadahilanang gutom daw.Tapos ngayon...

"Alam mo Friendy, titigan ko lang si señorito busog na ako!Duhhh?!Ang hot niya kaya!" Humagikhik pa ito sa sariling kalokohan.Kinikilig ito habang sige parin ang titig kay señorito.

"Eh?" Maang kong tanong sa kaniya.Binigyan ko siya nang wirdong tingin ngunit dahil wala sa akin ang kaniyang tingin ay paniguradong hindi niya nakita.

Hinila ko na lamang ang isang styro ng pagkain na binili niya.Pati ako nakakaramdam na din ng sobrang gutom lalo pa't mahaba-haba rin ang pa-quiz na binigay sa amin kanina.

"Claire tama na iyan.Kumain ka muna baka mamaya may surprise quiz na naman ang iba nating subject teacher's." Kalmadong saway ko sa kaibigan kong walay palya ng tingin kay señorito.Kahit mismo ako ay naaakit na ding tumingin sa direksiyon niya lalo pa't naririnig ko ang hagikhikan ng iba't-ibang estudante karamihan mga babae.Maraming papuri ang ibinibigay sa kaniya at merong isang bahagi ng aking pagkatao na gustong ako lang ang magsabi ng kaniya ng mga ganong salita, iyong tipong gusto ko siyang ipagdamot sa lahat ng mga babaeng narito ngayon.

Napatigil ako sa pagsubo dahil sa iniisip ko.Kailan pa ako naging ganon sa isang lalaki?Naku Ysa nahahawa ka na yata sa kaibigan mo!!!

"Whaa!!!Ysa tumingin sa akin si Señorito!Tumingin sa akin si Señorito!" My friend  suddenly burst from her sit ang giggled more.

I try to look at him but I already found him in front of his laptop busy typing something.

Yinugyog ng kaibagan ko ang palad kong nasa ibabaw ng lamesa Malawak ang ngiti niya habang para na siyang mamimilipit sa kilig mula sa kinauupuan.

"Naku! Kumain ka nalang diyan, sayang iyang binili mo" Kunwari'y galit ko nang sayaw sa kaniya.Ngunit kahit ano yatang sasabihin ko sa kaniya nakangiti pa rin.

"Oo na po.Basta napansin ako ng señorito!Sobrang saya ko!Kyahhh!" She give me a toothy grin and reached for her food and  start spooning it.

Napailing nalang ako sa kaibigan ko at binalik ulit ang atensyon sa aking pagkain.
Ngunit kahit nakatungo ako ay pansin ko parin ang madalas na sulyap niya sa direksyon ni Señorito.

Fifteen minutes lang ang break time namin kaya naman ng narinig na namin ang bell sound ay dali-dali ko ng inakay ang kaibigan kong wala yatang balak umalis sa sariling bangko.

"Claire halika na.Ayaw kong malate, kaya dali na." Ako naman ang kumaladkad sa kaniya ngayon.

"Tsk.Gusto ko pang pagmasdan ang guwapong mukha ng señorito eh!" Yamot na saad ng aking kaibigan tumayo na sa sariling upuan.

"Akin na iyang dalawang libro mo" Ngumiti ako sa sinabi nito saka inabot ang librong bitbit niya kanina.

Diretso ang lakad ko palabas at hindi maiwasan ang madaanan ang table mismo ni señorito.

Siniko ko ng mahina si Claire dahil naiwan na naman ang tingin kay señorito.Tumingin ito sa akin at lalong ngumuso sa ginawa ko.
Tinawanan ko ito ng mahina sa kami nagpatuloy sa paglakad papasok sa next subject namin.