part-3(Zawgyi)

2.2K 76 2
                                    


        For Unicode

"ေက်ာက္ခဲဖို းေအးာ္ေဟ့ေကာင္ေတြလာၾကစမ္းပါကြ..ဖိုးေအး   !!ေက်ာက္ခဲ..ေတာက္!!ဒီေကာင္ေတြဘယ္သြားေသေနၾကတာလဲ"

သူႀကီးဦးဘိုးေခါင္၏မနက္ေစာေစာနံနက္ခ်ိန္ခါေတးသံသာျဖစ္ေလသည္။

"လာပါၿပီ..အဘရယ္က်ဳပ္တို႔ကိုအဲ့ေလာက္ေမတၱာပို႔မေနပါနဲ႕ဗ်ာ လာပါၿပီဗ်"

"လာပါၿပီကိုေနာက္ထားမင္းတို႔ေကာင္ေတြသာ
ငါ့ေရွ႕ေရာက္ေအာင္လာမေန႕ကတည္းကေသခ်ာမွာထားတာၿမိဳ႕အုပ္မင္းကိုသြားႀကိဳရပါမယ္လို႔ဆို  တယ္!!!ငါလုပ္လိုက္ရမေကာင္းရွိေတာ့မယ္"

   ဦးဖိုးေခါင္မွာလူပုသေလာက္စိတ္ကလဲလက္တစ္ဆစ္သာသူ႕အိမ္သူသက္ထားဇနီးမွလြဲ၍မည္သူႏွင့္မွ်မတည့္သူလူ႕ဂြစာႀကီးမွာသားသမီးကလဲမရွိေတာ့
ဆုံးပါးသြားသည့္အကိုႏွင့္မရီး၏သားေတာ္ေမာင္ေက်ာက္ခဲႏွင့္ဖိုးေအးတို႔ႏွစ္ေယာက္အားေခၚယူကာေမြးစားထားေသာေက်းဇူးရွင္ပင္၊အေျပာဆိုးပင္မဲ့စိတ္ရင္းကေကာင္းရွာေတာ့တူေတာ္ေမာင္ေတြမွာလဲအျပစ္မျမင္နိုင္။

    "အဘကလဲဗ်ာက်ဳပ္တို႔ကအကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးပါၿပီ
ဗ်၊ၿမိဳ႕အုပ္မင္းနဲ႕ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေလးတို႔ေနမဲ့အိမ္ကိုလဲေသခ်ာသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးၿပီၿမိဳ႕အုပ္မင္းကို
အေပၚထပ္မွာထားေက်ာင္းအုပ္ဆရာေလးကိုေအာက္ထပ္မွာထားေဟာ့!!အဆင္မေျပဖူးလားဗ်ာ
အဘရယ္"

ကိုတတ္ပါ့ေက်ာက္ခဲမွဆရာႀကီးေလသံျဖင့္သူႀကီးဦးဖိုးေခါင္အားရွင္းျပေနေလျခင္းပင္။

      "ေဟ့ေကာင္ေက်ာက္ခဲရမင္းမေျပာလဲငါသိပါ
တယ္ကြာႏြားလွည္းျပင္ၿပီးၿပီလားၿမိဳ႕အုပ္မင္းကကားနဲ႕လာမွာဆိုေတာ့ႏြားလွည္းလိုက္စီးမွာမဟုတ္ဖူးကြေက်ာင္းအုပ္ဆရာေလးကိုသာေသခ်ာေခၚခဲ့ၾကားလားဟိုေကာင္ေတြ"

      "ဒါနဲ႕ေလအဘၿမိဳ႕အုပ္မင္းကဆရာေလးနဲ႕အတူ
ေနပါ့မလားဗ်အ႐ြယ္နဲ႕မလိုက္ေအာင္ေက်ာ္ၾကားေနတာမာနႀကီးမယ္ထင္ပါ့ အဘရယ္"

စကားနည္းေသာဖိုးေအးမွစိတ္ပူစြာေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

     "အတူမေနေတာ့လဲဘာျဖစ္ေသးလဲကြာေက်ာင္း
အုပ္ဆရာေလးကိုငါ့အိမ္မွာထားလိုက္မွာေပါ့မင္းႏွယ့္စိတ္ပူတတ္ရန္ေကာကြာ"

ချစ်ဦးမောင့်သက်လယ် (ခ်စ္ဦးေမာင့္သက္လယ္)Where stories live. Discover now