"ဒီလူ့နှယ် အပျင်းကြီးရန်ကော ခုထိကိုမထသေးဘူးကာလနဂါးသေလို့၀င်စားသလားမှတ်ရတယ်"
မနက်စောစောရေချိုးပြင်ဆင်ပြီးခက်လွန်းမောင်အားစောင့်ရင်းမိမိမှာစိတ်မရှည်လှတော့ပါ၊အခန်းထဲ၀င်နှိုးချင်သော်လဲမနေ့ညနေကအဖြစ်ကြောင့်မျက်နှာပူလှသည်။ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်လုပ်နေတုန်းကိုယ်တော်ချောမှာအခန်းထဲမှအခန့်သားထွက်လာပြီးလူကိုပြီတီတီနှင့်ကြည့်နေသေးသည်။အနှီလူ၏နှုတ်ခမ်းကမှာမနေ့ကထက်ပင်နည်းနည်းပိုယောင်နေ၏။
"နိုးရင်လဲရေမြန်မြန်ချိုးစျေးထဲသွားမယ်ကျုပ်ကစိတ်မရှည်ဘူးနော်မြို့အုပ်မင်း"
လူကိုအမြဲအာဏာပြတတ်သောအနှီစွာတေးလန်ငြိမ်းမောင်ပါလေ။
"ရေချိုးပြီးရင်မောင့်ကိိုဆေးနည်းနည်းလောက်ထည့်ပေးအုန်းနှုတ်ခမ်းကနာနေလို့လေ"
သနားစဖွယ်လုပ်နေသောအနှီလူကြောင့်ရန်တွေ့ရလဲခက်ပြန်သည်။
"ကိုယ့်ဘာသာထည့်ပါလားလက်မပါလို့လား"
"မောင်ထည့်ရင်သက်သာမှာမဟုတ်ဘူးကျောင်းဆရာထည့်ပေးမှသက်သာမှာလေဗျာ"
"အို。。。。。မဆိုင်ပါဘူးလေရှေ့ကပိတ်ရပ်နေတာဖယ်တော့ကျုပ်မနက်စာသွားစားတော့မယ်၊ရေမြန်မြန်ချိုးနော်၊ကြာနေရင်ဆေးမထည့်ပေးဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ မောင်မြန်မြန်ချိုးခဲ့မယ်"
စကားဆုံးသည်နှင့်လျစ်ခနဲနေအောင်အောက်ထပ်ပြေးဆင်းသွားသောအနှီလူမှာချစ်စရာပင်။
'တစ်ခါတစ်လေများကျတော့ဖြင့်ကလေးကြီးလိုပါပဲလားမောင်က '
မသိစိတ်မှရုတ်တရက်တွေးမိသောအတွေးတစ်စဟာရင်ကိုလှိုက်ဖိုသွားစေသည်သာမကရှက်သွေးဖြာမိသည်အထိ၊အနှီလူဟာအမျိုးမျိုးပြုစားနိုင်လွန်းသည်။
မနက်စာပြင်ဆင်ပေးထားသောကိုသာအေးတို့ဇနီးမောင်နှံမှာစျေးသို့သွားပြီဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့်မိမိဘာသာတစ်ယောက်ထဲမနက်စာကိုခပ်သွက်သွက်သာစားမိသည်။ရေချိုးပြီးသောအနှီလူအပေါ်ထပ်သို့တက်သွားပြီးခဏအကြာဆေးဘူးယူကာမိမိပါအနောက်ကလိုက်တက်သွားပြီးအခန်းတံခါး၀ရှေ့ရပ်စောင့်ရ၏။အခန်းထဲလဲမ၀င်ရဲတော့ပေ။ရုတ်တရက်အခန်းထဲမှအသံသြသြကြောင့်အနည်းငယ်လန့်သွားရ၏။
YOU ARE READING
ချစ်ဦးမောင့်သက်လယ် (ခ်စ္ဦးေမာင့္သက္လယ္)
Romance*For Zawgyi ကမၻာျကီးကဘာလဲလို့ေမးရင္ခက္လြန္းေမာင္ဆိုတဲ့က်ဳပ္အတြက္ကကိုျငိမ္းေမာင္ပင္။ For unicode* ကမ္ဘာကြီးကဘာလဲလို့မေးရင်ခက်လွန်းမောင်ဆိုတဲ့ကျုပ်အတွက်ကကိုငြိမ်းမောင်ပင်။
