Sanço, durup dinlenmeden, akşama kadar yol aldı. Hava kararmak üzereyken uzaktan bir han görüp sevindi. Nihayet midesi sıcak yemek görecek, sırtı da yumuşak yatağa uzanabilecekti. Yaklaştığı zaman, burasının çifte dayak yedikleri Santa Hermandad'lı han olduğunu fark etti. Efendisi de yanında olmadığına göre, gözünün yaşına bakmaz, pestilini çıkarıncaya kadar döverlerdi.
Tam bunları düşünürken handan iki kişinin çıktığını gördü. Bunlar, kendi köyünden Papaz Efendi ile Berber Nikolas'tan başkası değillerdi. Sanço, onlara görünmemek için kaçmaya çalıştıysa da beceremedi. Adamlar, bizimkini hemen tanıdılar:
– Dur hele Sanço kardeş, ne diye bizden kaçıyorsun?
– Sizden değil, Hancı'dan kaçıyorum. Sebebini anlatmak uzun sürer.
Berber, şüpheli gözlerle onu süzdükten sonra sordu:
– Çok sevdiğin boz eşeğine ne oldu?
– Efendimin kurtardığı kürek mahkûmlarından biri, biz uyurken, onu çalıp götürdü.
– Vah, vah... dedi. Papaz, alaylı bir sesle, demek öyle oldu ha?
– Kutsal kitap üzerine yemin ederim ki doğru söylüyorum.
– Efendinin atı sende ne geziyor bakalım, diye sordu berber...
– İşte onu da anlatmak uzun sürer. Hem anlatsam da bana inanacağınızı sanmıyorum...
Berber dayanamadı:
– Bana bak şişko seyis! diye bağırdı, Senyör Kesada'ya ne yaptın çabuk söyle!
– Ne demek istediğini anlamıyorum?
– Altınlarına ve atına konmak için onu öldürüp hangi çukura attığını soruyoruz!
Sanço, bu iki adamdan yakayı kurtaramayacağını anlayınca, başlarından geçen son macerayı, ormana kaçışlarını ve efendisinin kendisini Dulsinea'ya elçi olarak gönderdiğini bir bir anlattı.
– Efendinin sana verdiği sözleri tutacağına emin misin? Ada valiliğini unutman gerekecek herhalde...
– Yoo, yanılıyorsunuz, Peder! diye itiraz etti Sanço. Efendim söz vermiş ise, mutlaka yerine getirecektir... Hiç bir şey, onu şövalyelikten vaz geçiremez. Siz efendimi yeterince tanımıyorsunuz!
Papaz onu bu yolla kandıramayacağını anlayınca, tehdit yoluna gitti:
– Eğer dediklerimizi yapmazsan, seni handaki Santa Hermandad muhafızına teslim ederiz. Ondan sonra efendin bile kurtaramaz...
– Vay başıma gelenler!
– Nedir benden istediğiniz Peder, siz onu söyleyin!
– Dua et ki, cahil ve kaba bir insan olduğun için seni ciddiye almıyorum... Yoksa, bu terbiyesizliğini sana pahalıya ödetirdim!
Sanço, onu daha fazla kızdırmamak için sesini çıkarmadı. Berber Nikolas da okuma yazma bilmeyen bir adam olduğundan Papaz'ın sözlerine fena içerlemişti. Bunu hissettirmemeye çalışarak araya girdi:
– Bence planınızı anlatmaya başlasanız iyi edersiniz Peder! Bırakın, herkesin cahilliği kendine kalsın...
Papaz Efendi, Berber'in kızdığını anladı. Zoraki bir tebessümle, şirin görünmeye çalışarak söze başladı:
YOU ARE READING
Don Kişot
General FictionDon Kişot'u bilirsiniz, hani şu ince-uzun, sakallı, şövalye romanları okuya okuya sonunda şövalye olmaya özenen roman karakteri. Dulcinea del Toboso'ya aşıktır, kendi gibi zayıf, çelimsiz Rocinante adlı bir atı vardır. Seyisi-yardımcısı-dostu Sanço...
