Long Lost Daughter

29

I really don't know kung paano ko sasabihin kay Tine lahat ng mga ginawa ni Celes.

Hindi na talaga maaayos ang ugnayan nila.

After namin mag-away ni Celes dumiretso ako kay Tine.

...

"Ma'am Irene wala po dito si ate" sabi ng kapatid niya.

"Ah- ahh ganon ba...May alam ka bang pwede niyang puntahan??" Tanong ko sa kaniya.

Nakita kong nagiisip muna siya bago siya tuluyang magsalita.

"Sa...sa tulay po..Hindi ko po sigurado pero dun po siya madalas pumunta pag nalulungkot siya"

Tine really have a place that comfort her.

"Tulay?"

"Opo, 10 minuto ang layo pag lakad po...dyaan po oh diretso lang po hanggang tulay na po yung madaanan niyo....pagtapos po sa gilid po may puno...doon po."

I thank Jack for her effort to explain, i also give him the Mcbee i bought.

Nagsimula akong maglakad since malapit lang naman daw.

dire-diretso.

'nasan ba 'yung puno na'yun' sabi ko habang tumatanaw sa paligid.

I finally saw Tine.

I slowly walked beside in a tree.

She's crying..She's sad...She's in pain...

I'm really sorry anak that you have to suffer.

"Tine" I said in a low voice.

Dahan-dahan siyang lumingon.

When she saw me, she run towards me and hugs me tight.

Ang sarap sa pakiramdam kung alam mo lang anak.

Kung pwede ko lang kunin ang sakit na nararamdaman mo 'nak gagawin ni mommy.

"h-hindi ko na po...kaya"

Gusto kong umiyak dahil nakikita ko siyang nahihirapan.

pero ayokong ipakita na nasasaktan din ako sa kalagayan niya.

Ako nalang ang nasasandalan ni Tine.

Hayaan mo anak, malapit mo na makasama si Mommy.

----------

Kasama kong bumalik si Ms.Irene kung nasaan si Mama.

Nagpapasalamat din ako sa lahat ng binigay niyang tulong sa amin.

Sobra pa sa sobra, kaya malaking utang na loob ang meron kami sa kaniya at sa pamilya niya.

Sinabi niya rin na naiintindihan niya daw kung magre-resign ako kahit ayaw niyang pumayag.

...

"Ate wala pa bang update sa pagkamatay ni mama..." Tanong ni Jack sa harap namin ni Ms.Irene.

"Uhmm..wala pa Jack e, hayaan mo bukas hihingi si ate ng update. Okay?"

Tumingin sa'kin si Ms.Irene at ngumiti.

----------

Nag daan ang ilang araw, bukas na ang libing ni mama naghahanda na ako.

Inaasikaso at naasikaso ko na rin ang mga dapat gawin.

Ako, si Jack, mga kapit-bahay namin lang ang sasama sa lamay.

Nasa kusina ako nag-aayos ng mga ipapakain sa mga bisita.

"Ate may mga pulis sa labas, hinahanap ka po" Sabi ni Jack.

"Baka may update na ate"

Lumabas ako at may mga pulis nga.

"Ma'am"

"Sir??"

Inaya ko sila na sa taas na mag-usap dahil madami dami ng tao sa labas.

"Sir, ano po?"

"Ma'am umamin po si Arah Bellie Gonzales na kasabwat siya ni Ms.Celes Marcos-Araneta sa pagkawala ng wallet na may lamang ari-arian."

Ano?? Si Arah??

"Ano pong ibig niyong sabihin?" Tanong ko.

"Sa madaling salita po, set up lang po lahat 'yon ni Ms.Araneta. Hindi po totoong nawala ang ari-arian niya."

"Sa ginawa niya pong 'yon maari siyang managot sa batas, sa maling paruta at sa pagtulak niya po kay Ms.Agaustin na naging dahilan sa pagkamatay niya"

"Kaya lang ma'am...Sa pagkakaalam namin lumabas na po ng bansa si Ms.Araneta"

Sinasabi ko na nga ba e. Mala sa demonyo talaga 'yang Celes na'yan!!!

"Si-sino na pong nakakaalam niyan??" Tanong ko.

"Si Mrs.Marcos-Araneta po."

Si Ms.Irene???, Bakit hindi niya sinasabi sa'kin???

"Sige po ma'am, diretso na po kami. Lumapit lang po kayo sa prisinto kung magsasampa po kayo ng kaso. Condolence ma'am, salamat po sa pagtanggap."

Tumungo ako at umalis na sila.

Naiyak ako dahil nagawang itago 'yon sakin ni Ms.Irene.