Long Lost Daughter

57

"Ate.." Tawag ko kay manang.

"Oh?--, Ang aga-aga saan ang punta mo?" She's asking me.

True, maaga pa talaga. Tulog pa nga sila sa kwarto e.

"Where's Celestine?, Tulog pa?" She asked.

"Uhm, yeah. Pwede sana paki-tingnan muna siya." I said.

Balak ko kasi sana dalawin si Celes, i just want to know her condition right now.

Since matagal na the last time i visit her.

"Why ba?"

"Uhm...Sasaglit lang ako...Kay Celes." Putul-putol kong sabi.

Tinitigan niya lang ako at hindi alam ang sasabihin.

"S-seryoso ka ba?, Irene...kakauwi lang dito ng anak mo aalisan mo  agad." She rolled her eyes.

That's the point, mas nagkaroon lang ako ng time ngayon dahil alam kong madaming magbabantay sa kaniya dito sa bahay.

"y-yeah, i know. Promise hindi naman ako magtatagal." Mahina kong sabi.

Nakakatakot siya e.

"Bahala ka irene, ang akin lang ang anak mo muna...."

"Ah basta umuwi ka nalang agad!, nako talaga." sabi niya at napasapo sa noo.

Tumungo lang ako at nag-lakad na palabas papunta sa sasakyan.

...

I'm on my way na papunta kay Celes, nag dhriv tru din ako to buy her favorite food.

Sana hindi siya galit o nagalit sa'kin after ng mga nang-yari, i hope that she understand all the decisions i made.

It's for the best, for her.

.....

"Palabas na po siya ma'am." Sabi sa'kin ng pulis.

i'm waiting here at the table, i want to see her badly.

I'm looking outside, napa-tingin ulit ako sa upuan ng tumunog 'yon.

Andito na siya, I'm watching her pulling the chair out of the table and she sit down there.

She's not looking at me either, she's just quiet.

"Celes." I call her, no ones talking to us.

She's looking at me now but not talking, miss her.

"h-have you eat?" I asked her.

Umiling siya at yumuko, Sa nakikita ko nangayayat talaga siya.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko sa nakikita ko.

"uhh..here" sabay na inurong ko ang dala ko sa sakaniya.

"How are you?." I'm asking her gently.

There's no words that coming out from her mouth.

"uhm...okay-okay.." Pinipilit kong ngumiti.

"If uhm..you don't want me to be here, i-i'm sorry." I said in a low tone.

"hm..okay, uhh...I'm gonna leave." Sabi ko ng naka-yuko.

Maybe she don't want to feel my presence here.

Inayos ko ang bag ko at sabay na tumayo, tumalikod na ako narinig ko din na umurong na ang upuan niya baka aalis na din siya.

Palakad na ko paalis then she calls me.

"Mommy." Mahina niyang tawag.

I miss her voice.

I slowly turn around, i'm right.