CHAPTER 22

3.7K 101 2
                                    



The next day, nagising ako na wala na siya sa tabi ko. Just like what I've expected. Tumayo ako at naglakad papunta sa banyo upang maghilamos at gawin ang aking morning routine, pero sa paglabas ko doon ko lang napansin na nandito pa 'rin ang hinubad na boots ni Vlad kagabi sa gilid ng kama.

Dahil doon mabilis akong naglakad palabas ng kwarto, hinanap ko siya sa living room pero wala ito doon, at natigilan ako ng makarinig ng ingay sa kusina.

Don't tell me he's cooking?! It can't be. He's still here? Hindi ako makapaniwalang tumayo sa harap ng kusina ng makita siyang nagluluto at gumagawa ng pancake sa sink. Nandito pa 'rin siya, totoo ba ito?

"You're still here?" kapos hininga kong sambit at halos pabulong na ito sa sobrang hindi ako makapaniwala na nandito pa'rin siya. Wala ba siyang early errands today?

Naguilty ba siya, kaya ginagawa niya ito? Dahil pumasok iyon sa aking isipan biglang bumalik sa aking isipan na ayaw ko muna siya dito. "You should not bother doing that, you can leave and just eat breakfast in your house." walang gana kong sambit.

"No, I'll eat breakfast with you," tila walang paki nitong sambit at pinagpatuloy pa'rin ang kanyang ginagawa. I rolled my eyes, ano 'bang iniisip mo Bunny, na makikinig sayo ng ganun-ganun lang ang isang Vlademire?

Dahil wala naman siyang balak umalis, ako na ang lumapit sa kanya para tingnan ang kanyang ginagawa. Kumunot agad ang aking noo ng makita ang niluto nitong bacon na sunog, I mean hindi naman sobrang sunog, sobrang toasted lang.

Yung tipong sobrang liit na nito dahil sa pagkaover cook. "Nahiya ka ba, hindi mo pasinunog ng tuluyan," I whisper.

"What did you say?" tanong niya habang busy sa pagbukas ng box ng pancake.

"Nothing," I uttered and turned off the stove. We probably can't eat this. Iniligpit ko ang mga kalat dito sa gilid ng stove at pagharap ko sa kanya, nakita ko ang maling at tila hirap na hirap na paghalo niya ng powder ng pancake at milk.

I sigh before I walk towards his side and said, "Let me do it," sambit ko, "No, I can do it." he said at hindi niya ito ibinigay sa akin, sinubukan niya pa'rin itong haluin pero maraming nahuhulog at nasasayang na pancake powder.

"Vlad, you are doing it wrong, nasasayang lang yung pagkain sa ginagawa mo." ani ko at dahil doon, tumigil siya sa paghahalo at tiningnan ako.

Nagtitigan kami ng limang sigundo, tila naglalabanan kung sino ang unang susuko. This time I know he's wrong kaya hindi ako tumigil sa pakikipagtitigan.

He's the one who give up first and take a deep breath, "Fine, here suit yourself." parang batang napagalitan niyang sambit at tinulak sa harapan ko ang bowl ng pancake flour.

I pursue my lips then get it from him, pinunasan ko ang gilid ng mangkok bago ko ito binitawan at nagsimulang dagdagan ito ng heavy milk.

Tumayo si Vlad ng tuwid sa aking tabi at pinanood ang aking susunod na gagawin. Hinalo ko na ang pancake powder, pero may matigas na part dito mula sa gawa ni Vlad kaya nahirapan akong haluin.

Nastock ako sandali sa isang part nito at kailangan ng konting lakas upang matanggal ko ang tigas ng flour, pero bigla itong natanggal at, "Oh my!!" natigilan ako ng biglang tumalsik sa akin ang kalahati ng laman ng bowl.

As in tumalsik ito sa aking mukha at kahatawan. May pancake flour ako sa mukha at nabasa ng gatas ang damit ko. My lips parted because of it and I just can't move for a moment.

"Hahahaha," dahan-dahana kong napalingon kay Vlad ng magsimula siyang tumawa. He laughed because of what happened to me. "I didn't know you like to take a shower using the flour hahaha," tumatawa lang siya sa tabi ko habang ako ay hindi makapaniwalang naliligo ng pancake flour umagang-umaga.

Pinanood ko lang siyang tumawa hanggang sa tumingin siya sa akin at patuloy pa'rin sa pag hagikgik. "Ellouise, you can do a funny cooking show, I think it suits yo—--" hindi ko siya pinatapos magsalita at ipinahid ang flour na nasa aking kamay sa kanyang mukha.

As in sa buong mukha niya, my palm filled with flour rubbed against his face. He was stiff because of that and opened his eyes, seriously looking at me.

Ako naman ang natawa ngayon dahil sa itsura niya, he looks like a chinese lady ghost right now. "Hahaha, yan bagay pala sayo eh,"

"Ahh, so this is how you like to play." mapagbanta niyang sambit, kaya agad akong napaatras, "Vlad, I was just joking around, we should wash our face now," she started taking his steps forward, kaya nagstep backward na ako ng medyo malalaki.

Nakita kong kinuha niya ang natitirang laman ng bowl, nanlaki ang aking mga mata dahil doon. "Vlad, don't! Stop walking!!! Stop it right there!!!"

Pero hindi siya sumusunod at napatakbo na lang ako dahil doon pero mabilis niya akong nahuli at niyakap mula sa aking likuran. Siniguro niyang hindi ako makakatakas bago pinunas sa aking mukha ang flour na nasa kanyang kamay.

"Ahhh, Vlad!!!" malakas kong sigaw pero tumawa lang siya ng tumawa, after than he let go of me and eksaktong tumapat ako sa salamin dito sa kitchen.

Nakita ko ang aking sarili na mukhang white lady, at si Vlad na mukha ring multo sa likuran ko. Hindi ko napansin na nagsimula na akong matawa sa itsura naming dalawa at nang harapin ko siya kinuha ko ang pack ng pancake flour at sinaboy ito sa kanya.

Nagulat siya pero mabilis din niyang kinuha ang isa pang pack, binuksan ito ng sobrang bilis at naghabulan kami sa buong kusina na nagsasabuyan ng flour.

"I'll get you!" he said.

"Ahhh! Haha!" We are both laughing out loud and running around the kitchen filled with flour and mess.

We just stop when the flour is all out, hinihingal kaming sumandal sa sink ng kitchen. I was gasping for air but the smile on my face didn't leave. I was gasping and yet I'm still chuckling.

The same goes with Vlad, he was smiling and our faces looked so hilarious. I glanced at him and he did the same thing, we were looking at each other while catching our breath.

Our eyes locked into each other and the next thing I know his lips were on mine. He cupped my face and gave me a breathtaking kiss. A gentle yet powerful submissive kiss.

I feel his lip playing with mine and he explores inside my mouth like it was a one-chance move. He made sure to seize it.

Nang pakiramdam ko ay mauubusan na ako ng hangin sa katawan, I gently pushed him and stop us from kissing. We are catching our breath more aggressively.

He intensely stares at me and asks, "Are you still mad at me?" he asked, pouting his lips and that made him look so goofy with all the flour in his face.

I chuckled instead of answering, he reached for my hands and put both of them on his nape.

"I guess, it's a yes," he said with a handsome smile.

And with that our lips meet again.

"You don't know how fucking hard I control myself all night with you in my arms and yet I can't fucking have you," he said between our lips. He carries me, wraps my legs around his waist, and...

"Now, I'm done controlling."

Her Worst Contract (LOA 2 #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon