He's My Badass Guy | BADASS DUOLOGY #1

Chapter 4

Chapter 4

Zares' Point of View

Nandito ako ngayon sa mall dahil sinasamahan ko si mommy magshopping.

At ginawa lang niya akong taga-bitbit ng mga pinamili niya.

Habang naghihintay ako sa labas ng boutique ng mga shoes at sandals nang may mamukhaan akong isang taong nagmamadaling lumabas ng mall at may dala itong brief case.

Ang bagong kanang kamay ni Fuentes!

Buti naman tapos na si mommy. "Mom, I just saw my target and I need to follow him." Sabi ko agad kay mommy nang makalabas ng mall.

"Go! Magtataxi nalang ako."

"Hindi pwede, delikado! Natext ko na si Nally para sumundo sayo. I gotta go!"

"Be careful!" Sigaw niya nang makalayo ako.

Pinaharurot ko ng mabilis ang kotse ko. Buti nalang mabagal siya magpatakbo. Hindi ako gaanong lumapit at patuloy lang siyang sinundan.

Nang makadaan kami sa hindi matao ay saka ko siya in-overtake-an kaya napahinto ang kotse niya.

Lumabas naman ako at nilapitan siya. Kinuha ko rin ang baril ko. "S-Sino ka? Anong kailangan mo sakin?" Bakas sa mukha niya ang takot pero hindi ako nagpatinag. Great pretender, I can see that!

Naalala ko naman yung sinabi ni sir Raymond sakin.

"Mag-iingat ka sa kanang kamay ni Fuentes, matinik yun! Hindi halata sa mukha pero magaling yun. Kaya nga siya ang ginawang kanang kamay ni fuentes."

Nilapitan ko siya at hinablot sa palabas. "A-Ano ngang kailangan mo?

"Wag ka nang magmaang-maangan pa! Nasaan ang boss mo?" Sigaw ko sa kanya.

"A-Anong bossㅡsinong boss?" Pagmaang-maangan parin niya.

"Hah! Bwisit ka! Sasabihin mo ba sakin o pasasabugin ko ang bungo mo?" Tinutok ko ang baril sa sentido niya. "NA.SAAN.SI.FUENTES?" Gigil kong sigaw.

Nakita ko namang ngumisi siya. "At bakit ko naman sasabihin sayo? Hindi ako tanga para gawin yun!" Aniya.

"At bakit hindi? Huling tanong, nasaan ang boss mong si Fuentㅡ" Nagulat ako ng bigla niyang sikuhin ang tyan ko gamit ang matulis na bagay kaya nakawala siya sakin.

Ngumisi siya at humalakhak. "Tss. Such a weak. Yan lang ba ang kaya mo?" Mayabang niyang turan na mas lalong nakapag-init ng ulo ko.

Sinugod ko naman siya. Umamba siyang sumipa pero umilag ako at hinawakan ang paa niyang nasa ere sabay hila nito kaya napaupo siya.

Ako naman ang ngumisi. Bago pa siya makabangon ay sinugod ko na siya at sinuntok sa mukha. Maya-maya pa'y nakaramdam ako ng may humampas sa ulo ko.

Sa'n naman niya napulot ang kahoy na'to?

Sinuntok ko ulit siya pero naramdaman kong may humampas na naman sa ulo ko kaya napaliyad ako at napahiga.

Shit! Ang sakit, putangina!

Naramdaman ko nalang na siya na naman ang pumatong sakin at pinagsusuntok. "Nagkamali ka ng kinalaban! Kung sino ka mang hayop ka, kung gusto mo pang mabuhay, wag ka ng makialam!" Sigaw niya sakin.

Napatawa naman ako sa kabila ng sakit na nararamdaman ko. "Kayo ang nagkamali ng binangga!" Napaigik ako ng hampasin niya ulit ako ng kahoy.

Hindi ko alam kung ilang ulit niya akong hinampas basta namalayan ko nalang, naglakad na siya papunta sa kotse niya.