He's My Badass Guy | BADASS DUOLOGY #1

Chapter 24

Chapter 24

Kaede

"It's all my fault! It's all my fault!" Rinig kong sabi ng isang di-pamilyar na boses.

"Dad, stop blaming yourself!" Boses yun ni Daren.

"No! It's all my fault why your sister ended up hereㅡlying and having so many bruises!" Nagtaka naman ako. Nakapikit pa ako kaya hindi ko nakita ang kausap ni Daren. Ano daw? Sister ni Daren? Akala ko baㅡ

"Dad, Kaede is fine. Maghintay nalang tayo kung kelan siya magigising." Sa sinabing yun ni Daren, napamulat ako.

"Kaede! You're awake! Dad, she's awake! I'll call the doctor!" Nakita kong lumabas si Daren ng silid at naiwan ang isang lalaking may edad na, maluha-luha ang mata niyang lumapit sakin.

"Y-You're awake.. thank God!" Nagulat pa ako ng bahagya niya akong yakapin.

"S-Sino po k-kayo?" Pinilit kong itanong yun.

"I will tell you when you're okay!" Ngumiti pa siya sakin. Kamukha nga niya si Daren.

"Kaede!" Napalingon kami sa pinto at dun ko nakita si Keiv na maraming benda sa katawan. I missed him..

Nilapitan niya ako at hinawakan sa kamay. "How are you feeling? You okay?"

"I-I'm okay.." pinilit ko rin siyang ngitian. Nakita kong tumingin siya sa daddy ni Daren at tumingin ulit sakin.

Maya-maya pa'y, dumating ang doctor na may kasamang nurse.

"She's okay now, malinis na ang dugo niya. Ngayong nagising na siya, pwede na siyang ma-confine tomorrow but I will still give her medications." Sabi nang doctor.

"Thank you, doc. I owe you!" Sabi ng daddy ni Daren. Nakapagtataka talaga ang iniasta niya.

"You're welcome. I'll go ahead!" Umalis na sila kaya kami nalang ang naiwan ni Keiv. Iwan ko kung bakit lumabas sina Daren at ang daddy niya.

Umupo naman si Keiv sa tabi ko. "You sure you okay?" He said while caressing my hair.

I nodded at him. "Okay na." Hindi narin ako nauutal.

"Don't do that again.. you made me worried!" Aniya.

"Sorry! Sana.. naniwala ako sayo na hindi dapat pagkatiwalaan si Celine." Akala ko pa naman mabait siya. Ang dali ko lang talagang mauto. Una si Tina, ngayon naman si Celine. Napatigil ako ng maalala si Athena. "Si Athena? Is she okay?"

"Yes, nagising narin siya kahapon lang. Binisita ka nga niya dito eh." Such a relief!

"Buti naman. Ilang araw ba akong walang malay?"

"3 days." Nagulat ako.

"Ganun katagal?" Tumango naman siya. Hinawakan ko ang kamay niya. "Sorry.. sorry for being a stubbornㅡ"

"I should be the one saying sorry. Y-Your parents.. I'm sorry, Kaede.."

"Let's forget it.. past na yun. Tsaka sure naman akong masaya sina mama at papa kung nasan man sila ngayon at alam ko ring hindi mo ginusto at sinadya yung nangyari. May pinagdaanan ka rin." Napangiti ako ng sabihin ko yun.

"But you said.. pagbabayarin mo ang taong may kasalanan nung aksidente. Ngayong.. natagpuan mo naㅡ"

"Oh shut up!" Singhal ko sa kanya. "Bakit? Gusto mo bang maghiwalay tayo?"

Umiling siya agad. "Syempre, hindi!"

"Yun naman pala eh!" Natawa naman siya at tumayo.

"Kasya naman siguro ako dito." Aniya at pinagpag ang tabi ko.