ချစ်မြဲ ချစ်ဆဲ

အပိုင်း ၄၄

(unicode)

" ကိုယ်ကို လက်ထက်မယ်မလား ကလေးငယ် အား ! "

ကျုံ့လိုက်သော ကလေးငယ်အောက်ပိုင်းနယ်မြေတံခါးလေးကြောင့် ဒေါင်းမာန်မှာ ပြီးချင်သလို့ဖြစ်လာ၍ လှုပ်ရှားမှုကို ပိုသွက်စေလိုက်သည်။

" ချစ်တယ်၊ ကိုယ်ကိုလက်ထက် အင့် "

" လက်ထက်လက်စွပ်ရော ရော လူကြီး ကြီး၊ ပြီး ပြီးတော့မယ် ထင် ထင်တယ်၊ လက်က ဘာကိုပိတ်လိုက်တာလဲ "

" အဖြေသေချာမပေးရင် ပြီးခွင့်မပေးဘူးနော် ကလေးငယ် "

အကျပ်ကိုင်ပြောဆိုမှုကို မကြိုက်မှန်းသိရက်နှင့် လာရစ်နေသည်။

" အဖြေလိုချင်တာမလား။ လက်မထက်နိုင်ဘူး ! အဖြေရပြီးမလား၊ လက်ဖယ်ပေးတော့  "

" yes မပြောမချင်း no ပဲ "

" အဘိုးကြီး ! မညစ်ပတ်နဲ့၊ အောင့်နေပြီး "

" အဲ့ဒီတော့...yes ပေါ့ "

မချိုမချဥ်မျက်နှာဘေးနှင့် သူကို သိပ်ကြည့်မရချင်တော့။

" yes ဗျာ yes yes လွတ်တော့ သူတောင်းစား ! "

" ကလေးငယ်ကလည်း လူကြီးကိုကွာ "

" ဘာ လူကြီးလဲ၊ စောက်ကြည့်မကောင်းတဲ့ လူ အိုကြီးလား "

ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲသွားသော အခြေအနေကြောင့် မူလအခြေနေပြန်ရောက်စေရန် စွာနေသောကလေးငယ်၏နှုတ်ခမ်းလေးကို  ဒေါင်းမာန်
အ​မြန်ငုံထွေးလိုက်၏။ သို့သော် အတင်းရုန်းကန်လာသူကြောင့် လျှာဖျားလေးကိုပါ အလုပ်ပေး လိုက်ရ၏။ ထိုမှသာ ကလေးငယ်သည် အနမ်းတို့ကို ပြန်လည်တုံ့​ပြန်လာ၏။

ကလေးငယ်မှာ တစ်ချီခရီးရောက်ခဲ့ပြီးသော် လည်း ဒေါင်းမာန်မှာမူ ခရီးဆုံးရန် ဆက်လက်နေဆဲ။ မွေ့ယာထက်မှောက်ယက်ရှိနေသော ကလေးငယ်ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးစောင်းစေလိုက်ပြီး ခြေချောင်းဖြူဖြူလေးတစ်ဖက်ကို ကိုင်မြှောက်လျက် အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် ခရီးဆက်ရပြန်သည်။

ကလေးငယ်ကျောအနှံ့ကို အနမ်းတို့ဖြင့် ဆေး ခြယ်၍ အလှဆင်နေမိသည်။ သေးသွယ်သွယ်ခါးကိုလည်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ပိုက်ထားသည်။ ဒေါင်းမာန်၏လက်နှစ်ဖက်လုံးနှင့် နှုတ်ခမ်းတို့မှာလည်း အလုပ်ကိုယ်စီဖြင့် မအားမလပ် ရှိနေကြပေသည်။