Zombious Era

Chapter 56 : Tired and Traitor

M i s s y ' s | P o V

We slowly, gently and quietly walked the road. Keeping an eye out for enemies. Looking everywhere. For now, we're silently observing the area and damn, zombies are everywhere.

The sky is dark like it was going to rain, the light is getting dimmer and dimmer, the cloud makes the light vaguer.

The moon, is already up. We kept on looking for a safe road and place to go.

Palipat-lipat kami kungtumago, ngunit hindi maiwasang hindi makasalibong at makalaban ang nga zombies. Kaya wala kaming choice kundi ang patayin sila, ng tahimik.

"Coast is clear, go." ani Rev na s'yang look out namin kaya nagmadali kaming lumipat sa wall ng store. The tracking device said that the place we're in the middle of the city. And the only building standing in the middle of the city is the Hotel Deyja. And that hotel, has a creepy name.

Deyja, means to die in Old Norse (Credits kay Meriam Webster, sinearch ko lang. Hahaha.)

We continued hiding but all of us gasps as we saw the swarm of zombies scattered down the road.

Some we're big, some we're small. Others we're walking, while others we're crawling. Others we're completed, wgile there are partless.

Tumingin kami kay Rev at naghintay ng senyales. He then gave a sign for us to attack.

"Ha? Ba't tayo aatake?" I whispered. "We have no choice. Kailangan natin silang patayin para makadaan tayo."

"Oh, alright." pagsuko ko.

We jolted as we saw how one of thw zombie tried to bite Tara's shoulders, but she managed to avoid it and used her shield.

Then, Swan slashed the zombie's head that ended it's life. Well, the zombie is already dead, but let's call it double dead.

Maingat kaming naglakad at inisa-isang kalabanin ang mga zombies. Ilag, sipa, taga, at iba't ibang atake ang binigay namin sa kanila.

Agad kong hiniwa ang zombie na papunta sa aking direksyon. Sunod naman ay sinipa ko ang zombie na nasa kanan nito.

Agad naman akong umatras at bumwelo ng isang sipa na nagsanhi upangmatumba ang nakatayo at papalapit sa aking zombie.

Mas nag-ingat kami sa bawat galaw namin lalo na't marami sila at medyo mahirap makagalaw. At baka isang maling galaw mo lang ay tiyak na mapapahamak ang buhay ko o kahit ng iba naming kasama.

"Sa kaliwa mo Swan." lumingon si Swan sa kanyang kaliwa at mabilis na gumalaw para makailag bago ipa-slide ang kanyang dalang karit.

"Salamat." tugon n'ya.

Nagoatuloy kami sa pagpatay sa mga zombie na talaga namang sobrang dami!

Nangangalay na at pagod na ang aming mga katawan ngunit pilit pa rin kaming lumalaban. Para saan pa ba ang pagpunta namin dito kung mamamatay rin kami!?

"Guys, we have to escape now. Ang dami nila. We can't take it." sabi ko habang patuloy sa pagpatay ng mga lumalapit sa akin.

"But how?" rinig kong tanong ni Uno kaya nag-isip ako ng paraan.

"Sino ang may dalang shields?" tanong ko habang hiniwa ang leeg ng isang babaeng zombie.

"Tatlo lang kami. Naiwan ang iba sa loob dahil mabigat at medyo maingay ang yero." boses iyon ni Leo.

"Sige, we will form a line. Tara, di'ba may shield ka? Pwedeng ako muna ang pahiram at si Rev and sa isa di'ba?" umatras muna ako at lumapit kay Tara bago kinuha ang shield.