Jimin, sorunlu aile hayatıyla uğraşmaktan çok yorulmuştu. Üstelik homofobik bir anneyle yaşamak onu sandığından fazla zorluyor, kendini her seferinde buz pistine atarken buluyordu.
Ama bilmiyordu. Kafasını dağıtmak için konserde karşılaştığı, ona as...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Aşık olduğunu hiç hatırlamıyordu. Birilerine bir şeyler hissettiğini, kalbinin çarptığını ya da başka bir şey. Yoktu. Ne kızlara ne de erkeklere karşı bir hissi yoktu. Beğendiği erkekler oluyordu. Fakat annesi bunu çok güzel bir şekilde yok ediyordu.
Annesi onun güzelliğine önem verirdi. Jimin kendini bildiğinden beri annesinin kulağına fısıldadığı şey aynıydı.
Güzelliği.
O kadar çok duymuştu ki bu kelimeyi. Bir süre sonra bundan nefret etmişti. Neyi ima ediyor diye bağırmak istiyordu. Güzelsem evet, ne olacak?
Namjoon kadının normal olmadığını fark ettiğinde Jimin on yaşındaydı. O zamanlar amcasına içten içte kızıyordu küçük. Annesini anlayamadığı için, amcasının annesini sevmediğinden onları ayırdığını düşünüyordu. Fakat zorla bir buluşmaya götürülmek zorunda bırakıldığında, annesinin amaçlarının farklı olduğunu anlamıştı.
Jimin karşı komşularının kızıyla zorla buluşmaya gittiğinde on beş yaşındaydı.
Süslenmesi hoşuna giderdi. Yazları giydiği şortunun daha kısa olması gerektiğini, bunu onun daha uzun gösterdiğini söylerdi. Açık beyaz tenini daha çok göstermesi gerektiğini...
Jimin bir obje gibi hissettiğinde on yedi yaşındaydı.
Olduğu kişiden utanması gerektiğini hissettiriyordu. Erkekleri beğenmiyordu ve bu sanki korkunç bir şeymiş gibi hissediyordu. Hislerinden utanıyordu. Aşık olursa sanki daha da utanacaktı. Belki de bu yüzden hep kaçmıştı. Kaçacaktı.
"Sizi reddetmek zorundayım."
Taehyung, reddedileceğini elbette düşünmüştü. Jimin ona çok aralıklı kapılar bırakmıyordu. Fakat hissettiği şeyin peşinden gitmeyi de bırakamıyordu.
Jimin'e her baktığında içinde karmaşalar yaşanıyordu. Midesinden yükselen bir karmaşaydı bu. Onu mahvediyor, eziyor, parçalıyor ama güzel hissettiriyordu.
"Peki." Dedi bakışlarını kaçırarak. Jimin, onu kırmanın düşüncesiyle bakışlarını yere çevirdi.
"Tekrar geçmiş olsun Bay Kim." Dedi kapıya yönelirken. Jimin ellerini önünde birleştirmiş, adamı yolcu etmek için peşinden gidiyordu. Az önce boğulduğu düşünceler, istemeden de olsa adamı da boğmuştu.
