Jimin, sorunlu aile hayatıyla uğraşmaktan çok yorulmuştu. Üstelik homofobik bir anneyle yaşamak onu sandığından fazla zorluyor, kendini her seferinde buz pistine atarken buluyordu.
Ama bilmiyordu. Kafasını dağıtmak için konserde karşılaştığı, ona as...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakince kapıyı kapattı. Üstünde ki ceketini çıkartırken kafası hala düşüncelerle doluydu. Yun ile konuştuklarını uzun süre düşüneceğini, hatta beynine kazıyacağını biliyordu. Yine de susacaktı. Susmaktan başka bir çaresi yoktu. Sorunların üstüne daha çok sorun ekleyemezdi.
"Chim, geldin mi?" Jimin televizyon ışığından amcasının kanepede yattığını anlayabiliyordu.
"Geldim amca." Ceketini askıya asıp içeri geçti. Adam pijamalarını giymiş, kanepede uzanıyordu. Yorgun bir gün geçirmiş olmalıydı.
"Nasılsın?" Dedi Jimin yattığı kanepenin yanına, yere oturarak.
"Bugün nöbetçiydim ve en kötü sınıflarla dersim vardı. Tabanlarımı hissetmiyorum." Dedi bayık bakışlarla. Jimin güldü. "Masaj ister misin?"
"Gerek yok, Jin ilgilendi."
Jimin önüne döndüğünde bir kaç saniye duraksadı ve duyduğu cümleleri beyin süzgecinden geçirdi. Fark ettiği şeyle hızla amcasına döndü.
"Seninle cidden ilgilendi mi?"
Namjoon ağzından kaçırmış gibi olmuştu. Şirince gülümsedi. Jimin sinirle amcasının koluna vurdu.
"Benden bir şey sakladığına inanamıyorum!"
"Bak yeterince yorgunum tamam mı, bana kızmaya hakkın yok." Dedi Namjoon çocuğun vurduğu yeri ovarak. Jimin ise kıstığı gözleriyle amcasına bakıyordu.
"Siz ikiniz...Gerçekten nankörsünüz."
"Nankör değiliz Chim, elbette oturup konuşacaktık. Jin sadece piste çıkmaya odaklı." Bu cümle ile derin bir nefes aldı Jimin. Jin için cidden zor olacaktı. Jeon Jungkook'un hırsının kurbanı o olmamalıydı.
Jimin'i düşüncelere dalmış şekilde gören Namjoon, konuyu değiştirmeye karar verdi.
"Bay Kim'in evine davet edildiğini yazmışsın, nasıldı?"
Jimin ona dönüp bir kaç saniye sessizce yüzüne baktı. Ne demeliydi bilmiyordu. Amcasından bir şey saklyacak değildi. Ama bir erkekle duygusal anlamda bu kadar ileri gittiğini kendisi dahi kabullenemiyorken, dışarı nasıl vurabilirdi ki?
"Çok iyi insanlar." Dedi sessizce. "Güzel vakit geçirdim."
Namjoon televizyonu kapattı. Salonda artık sadece şömineden gelen odun çıtırtıları vardı. Yeğeninin elini tuttu.
"Anlatmak ister misin Jimin? Uzun süredir bana bir şeyler anlatmıyorsun."
Jimin sıcak bir gülümsemeyle elinin üstünde ki eli tuttu. "İyiyim amca. Sadece yoruluyorum. Lütfen beni kafana takma."
