Mafya'nın Aşkı

♧Kaçırılma...♧

Merhaba😇

İyi okumalar...

Oy kullanmayı unutmayın 🤎🤎

EFTELYA

Sabah Mert'ten önce uyanıp, kahvaltıyı kendim hazırlayacaktım. Odamdan sessizce çıktım. Onun odası yan taraftaydı ve en ufak sesi bile duyuyordu.

Mutfağa inmiştim. Kahvaltı hazırlamaya başlamışlardı.

"Bugün kahvaltıyı ben hazırlayacağım. Siz gidebilirsiniz."

"Efendim, Mert beyin izni olmadan gidemeyiz, hem size bir şey yaptırmamız yasak."

Mert ne kadar sıkmış bunları ya.

"Haberi var, ben hazırlayacağım."

"Olmaz efendim."

Bir türlü gönderemedim. Biraz sesimi yükseltip.

"Sizce şuan Mert benim dediğime karşı durduğunuz için mi kovar sizi, yoksa..."

Cümlemin devamını getirmedim. Onlar anlamıştı. Onlar mutfaktan çıkarken, Ömer gelmişti.

"Sabah şerifleriniz hayırlı olsun yengem."

"Ooo günaydın kara kutu. Pek neşelisin."

Arada hizmetçiler lafa girmişti.

"Ömer bey günaydın, Eftelya hanım bizi evden gönderiyor ama Mert bey bize..."

Ben lafını kesip;

"Kara kutu bu evin hanımı değil miyim? Mert kadar lafımım değeri yok mu?Ben ne dersem o olmaz mı?"

"Olur tabi yengem. Nasıl istiyorsan öyle yapabilirsin. Abimden sonra senin sözün geçerli."

Cümlesine devam edip;

"Yengem ne diyorsa onu yapın hemen."

"Ama Ömer bey, Mert bey bize..."

"Aaa Mert ne dediyse dedi gidin dedim size."

Ömer kaşları ile onları gitmesini söylemişti. Hepsi mutfaktan çıkmıştı.

"Ben bunlardan sıkıldım, Mert nasıl bir sıkıştırdıysa, onun dediğinden çıkmıyorlar. "

Ömer tebessüm etmiş;

"Ama yenge itaatsizlik abim sevmediği şeydir."

"Biliyorum, aman neyse kahvaltı hazırlayacaktım ben, sende yersin."

"Şimdiden afiyet olsun yengem, ben kahvaltımı yapmıştım. "

"Sen bilirsin."

"Yenge sana birşey sorsam."

"Dinliyorum"

"Abim ben yokum diye kızdı mı?"

"Abin mi yok yaa haberi bile olmadı, rahat ol."

Buruk gülümseme ile cevap vermiştim.

"Emin misin yengem mimiklerin öyle demiyor gibi?"

"Boşver sorarsa yengem zorla gönderdi de tek, gerisini boşver."

Biraz konuştuktan sonra, ben kahvaltı hazırlamaya başlamıştım. Sofrayı kurmuştum. Mert'in yanına uyandırmaya çıkmıştım.

Yatağında yarı çıplak uyuyordu. Asla üstüne kazak giymiyordu. Kaslarını görmemek imkansızdı. Vücut hatları, özenerek yaratılmış gibiydi.

Yanına gidip, parmağımı yanağında hareket ettiriyorum. Fısıltı ile;

"Aşkım uyan hadi."

Cevap vermemişti.