Mafya'nın Aşkı

♧Acı Gerçekler💔♧

Merhaba 😇

Oy vermeyi unutmayın💕

EFTELYA

Ben yanlış mı duydum az önce.

"Mert ne diyorsun sen?"

"Eftelyam güven bana. Her gece içini çekip ağlamak yerine, söyle ve rahatla. Yapmadığına pişman olma!"

Kafamı çevirip dışarı doğru baktım. Gözlerim doldu.

"Mert ben o adamı görürsem öldürürüm."

"Eftelyam beni dinle. Babanı buldum. Şuan acılar içinde kıvranıyor emin ol."

Arabadan çıkıp biraz hava aldım.

Bi 10 dakika sessizlik oldu. Geri arabaya bindim.

"Özür dilerim bu dediğini yapamam. Eve gidebilir miyiz?"

Bana uzun süre baktı. Gözlerimi kaçırdım, bakarsam ağlayacaktım.

Nazikçe çenemden tuttu, kendine dönderdi.

"Eftelyam ben seni daha da üzmek için demedim. Sadece bunun iyi olacağını düşündüm. İstemezsen seni tabi ki zorlamam. Ama bilmeni istiyorum ki, doğduğuna, sana yaşattıklarını misli misli ödüyor ve ödeyecek.."

Akan burnumu çektim.

"Nerede o? Nereden biliyorsun? "

"Sen takma kafana, asla kaybolamayacak, kaçamayacak. Artık benim elimin altında."

Kafamı omzuna koydum.

"Eve gidelim mi?"

"Tamam gidelim."

Kısa süre sonra eve geldik. Duş aldım, saçlarımı yaptım. Geriye kalan eşyalarımı da topladım. Yarın gidiyoruz. Zaten kişisel eşyalarımı aldım. Orada her şey hazırdı.

Oradaki evi merak ediyorum. Mert bu evden 3-4 misli daha büyük dedi. Bu ev bile kocaman bir uçtan uca gitmek zaman alıyor.

Üstümde bir ağırlık var gibi. Bir yanım onun yanına gidip neden bunları yaptığını sorup, onunla yüzleşmek istiyorum. Ama bir yanımda onu bir daha görmemek üzere gitmek. Varlığını bile hissetmemek.

Mert dışarı çıkacağını söyledi.

"Gece gece nereye gideceksin?"

Bana sinirli hali ile bağırdı.

"İşim var dedim, neyi soruyorsun Eftelya."

Bir hışımla odamdan çıktı, gitti. Ben ne yaptım ki şimdi ona. Üstümdeki yük yetmez gibi şimdi neye sinirlendiğini çözmeye çalışıyordum. Odamın balkonundan ona baktım. Benim odamı gösterip bağırıyordu. Buna ne oldu, daha 10 dakika öncesine kadar gülüyorduk.

Arabasına binip gitti. Kimseyi almadı. Odama hiç görmediğim bir koruma geldi.

"Eftelya hanım Mert bey hazırlanmanızı söyledi?"

"Pardon? Nedenmiş? Nereye gitti o?"

"Bilmiyorum efendim, hazırlanıp sizi götürmemizi istedi."

"Gelmiyorum. Bana bağırıp bir şey demeden gitti. Bana emir mi veriyor? Söyle gelmiyorum!"

Gerçekten ne olduğunu anlamadım. Bir şey de yapmadım. Odama, ona yaptığım sürprizi almak için geldim ve deliye dönmüş.

"Eğer gelmemek için direnirseniz, sizi zorla getirmemizi söyledi. Eftelya hanım lütfen zorluk yaşamayalım."

Dişlerimi sıkıp, üstümü değiştirdim. Arabaya bindim. Yol bir türlü bitmiyor ve ormanlık bir yere geldik. Yanımdakileri de tanımıyorum. İleride Mert'in arabasını gördüm. Geldik ama inmekten korkuyorum çok ıssız burası. Eftrafta ışık kaynağı yoktu. Ev tarzı bir yere geldik. Bir sürü adam vardı. Hepsi elinde silah bekliyordu.