Mafya'nın Aşkı

♧Yanlış Anlaşılma♧

Herkese selamm...

İyi okumalar ve oy vermeyi unutmayın👉👈

Cümle arası yorumlarınızı bekliyorum 💜💜

EFTELYA

Derin nefes aldım.

"Nereye gittiler Ömer!"

"Bilmiyorum yengem. Birden çıktı, gitti."

"Ara ulaş ona çabuk."

Yarım saattir aradık ama ulaşamadık. Arabayı da kendi kullanıyormuş, kızımı da  pusetine koymuş.

Nereye gitti bu adam ya, delireceğim. Koltuğa oturdum haber bekliyordum. 1 saat olacaktı neredeyse.

Ömer elindeki telefonu kapatıp, bana bakıp;

"Yenge abim gelmiş."

Ayağa kalkıp dışarı çıktım. Arabasını görüyordum. Önümde durdurdu. Arabadan indi. Bana doğru geliyordu.

"Lalin nerede?"

Şaşkınca bana baktı.

"Arabada.."

Arabaya koştum. Uyuyordu, kucağıma alıp öpmeye başladım.

Kokusunu iyice içime çektim. Sinirle ona baktım.

"Sen bana haber vermeden niye kızımı alıp gidiyorsun? Bana niye korku yaşatıyorsun. Telefonların kapalı, kimse de yok yanında.."

İki elini de beline koyup bana baktı. Tuhaf tuhaf bana bakıyordu.

Ben bakışımı çekip kızıma baktım. Ömer onun yanına geldi.

Kısa süre sonra yanıma doğru yürüdü.

"Eftelya o benimde kızım.. sadece beraber gitmek istedim. Kendimi affettirmek için bir şeyler almıştım. Kızım ile gitmek istedim ne var bunda? "

Arabadan çiçek ıvır zıvır bir sürü hediye çıkartıyorlardı. Adamlar alıp odaya götürüyordu.

"Sen benim yanımdan nasılsın gittin farkında mısın? Alıp gittin sinirlendin yine. Nereden bilebilirim bana ceza vermek için kızımı başka yere götürmeyeceğini? Birine deseydin keşke beni de bu kadar meraklandırmasaydın. Telefonların kapalı."

Bana şaşkınca baktı. Biraz duraksadı, bana yaklaşıp;

"Sen kızımızı senden kaçırdığımı mı düşündün gerçekten? Artık sana bir şey demiyorum.. sözün bittiği yerdeyim."

Arkasına dahi bakmadan gitti. Ben yanlış mı anladım şimdi?

Off her şeyi daha da berbat ediyordum. Elime yüzüme bulaştırıyordum. Çıkmaza giriyordum.

Mert'in arkasından bağırdım, gittim ama cevap dahi vermedi. Akşama kadar da böyleydik. Ben Lalin'in odasındaydım o çalışma odasında..

Doktor yarama bakmaya geldiği zaman geliyordu ama konuşmuyordu. Geri gidiyordu.

Banyoya girmek istiyordum, hemşire kız boynuma ona göre bir şey taktı. Su geçirmemesi için. Sadece dikiş olan yere yaptı.

Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum. Yara acısından değil olan, yaşanan olaylar yüzünden..

Suyun altında uzun süre durdum. Düşündüm, ağladım, kendi içimde istişare yaptım... Haklıydı galiba, çok fazla hem de. Kötü saatler geçirdik ben nasıl sakin olabilirdim ki, ne yapmamı bekledi bilmiyorum? Aklım allak bullak.

Üstümü giyip yanına gittim. Önünde durdum bana bakmasını bekledim. Kafasını bilgisayardan kaldırmadı.

"Mert?"