Mafya'nın Aşkı

♧Bırakma Beni Mert...♧

Merhaba🙋🏻‍♀️

İyi okumalar ve oy kullanmayı unutmayın 💛

EFTELYA

Arabada camdan dışarı bakıyordum. Sadece sokak lambalarının ışığı vardı. Hava daha aydınlanmamıştı. Mert Ömer'e iş ile ilgili bir sürü bir şey sayıyordu.

"Ömer gelmiyor mu bizimle?"

"Dedim ya güzelim sadece ikimiz olacağız diye. O burada kalacak bir hafta benim yerime işlere o bakacak."

"Hımmm... işte bunu beğendim."

"Yenge yoksa beni istemiyor musun? Vallahi darılırım."

Güldüm.

"Hayır hayır öyle değil..."

Lafımı Mert kesti.

"Lan oğlum sen ne çok konuşuyorsun. Önceden konuşmazdın."

"Aşkım duyduğuma göre sende kimseyle konuşmaz, gülmez biriymişsin, ama ben gelince tam tersi hatta ben yanında olunca tam tersi ben yokken yine aynısın."

"Bak bak bak kimden duydun bakalım. Ben hala aynı kanaatteyim kimseyi sevmem ben, sen hariç tabi."

Ömer lafa dahil olmuştu;

"Abi bari benim yanımda deme, beni sevmiyor musun?"

Ömer'in bu isyansı komik sorusuna kendimi tutamayıp kahkaha atmıştım.

"Ömer ya..." gülmekten konuşamadım.

"Lan sen sevgilim misin neyini seviyim?"

"Aşkım ya çocuk seninle beraber büyümüş etmiş, 20 yıllık dostun. Azcık sevdiğini belli etsen."

Gözümden gelen yaşı silip kendimi susturmaya çalıştım. Derin nefes alıp verdim.

"Eftelyam ben ona çok şey yaptım merak etme sen, sevgimi gösterdim ben."

"Öyle diyorsan.."

Güle eğlenerek havaalanına geldik. Özel uçağı hazır bizi bekliyordu. 10 dakika içinde havalanmıştık. Oraya gittiğimizde yeni yıla 6 saat kalmış olacak. Son dakika karar vermiş olsak ta yetişebilecektik.

Beraber yatak olan odaya geçmiştik. Uyumuştuk...

-----

Hafifçe gözlerimi araladım. Mert yanımda hala uyuyordu. Yattığım yerde biraz gerindim. Onu öpüp, uçağın diğer tarafına doğru gittim. Çok güzel bir kahvaltı vardı. Havada uçakta olsak bile evi aratmıyordu.

Elimi yüzümü yıkadım. Camdan dışarı baktım. Hava karanlıktı. Masaya oturup biraz atıştırdım. Baya lezzetliydiler. Hala başım dönüyordu. Biraz gözlerimi kapatıp, dinlendirdim. Uçak biraz başımı döndürmüştü herhalde.

Mert yumuşak sesi ile yanına geliyordu.

"Eftelyam uyanmışsın, haberim olmamış."

Arkamdan gelip öpmüştü beni.

"Dün o kadar yoruldun ki, fark etmemen normal aşkım."

Yanıma oturdu. Hostes den kahve istedi. Ben hala bulanık görüyordum. Başım dönüyordu. Bende kahve istedim, yoksa ayılamayacaktım. Biraz zaman geçti. Uçak hafiften sallanmaya başlamıştı. Ben panik oldum.

"Mert uçak sallanıyor?"

"Korkma güzelim türbülansta olabilir."

Daha da şiddetlenmeye başladı. Gözlerimi sıkıca kapattım. Mert'in elini tutuyordum. O çok rahat duruyordu. Şaşırdım. Kendimi kontrol edemiyordum sanki, başım daha çok dönüyordu.