Mafya'nın Aşkı

♧Bazı Hayatların Acıları♧

Selamlar🌌

İyi okumalar...

Cümle arası oy vermeyi unutmayın 🎡

Kısa bir bölüm yazdım..

EFTELYA

Mert elimi tuttu öptü.

"Mert dur o kadın ile çocuklarına yardım edelim. Kadın çok kötü durumda benim yardım etmem gerek. Lütfen. Geri dönelim. O insanlar hepsini öldürür."

"Sakin ol bakalım, sen geri inemezsin. Eve gideceksin."

"Hayır hayır bak kadının hayatı tehlikede. Mert lütfen.."

Mert telefonundan Ömer'i aradı. Bir şeyler yaptı. Arabadan indi. Yakasını düzeltip benimle eve doğru gitti.

Kadın ile biraz ben konuştum. Adamlar onları benim adıma açılan bir yurda yerleştirerecek. Her zaman yardım ediliyor.

Ben çocuklara bakıyordum. Hepsi küçük daha. Alışverişte alınanları yiyiyorlardı.

Mert hastane de kardeşini  bırakmayan çocuk ile bir şey konuştu. Beni çağırdı.

"Adamlar geldi. Şimdi ben bir yere gideceğim. 5 dakika bekle."

"Olmaz tek gidemezsin ben de geleceğim."

"Eftelya sana ne diyorsam onu yap."

"Hayır dedim, ben böyle bir yerde olmaz asla.."

Bana baktı, kavga ettik. Onu tek göndermem tek de kalamam.

Beraber dışarı çıktık. O yaşlı adamlar Mert'i bir yere götürüyordu. Ben de arabaya geçtim.

Gelen herkes dağılmaya başladı. Mert'in yanındalardı. O kadar çok saygı duyuyorlar ki ona çok şaşırdım. Ona bakmaya bile cesaret etmiyorlar. Çok farklı bir saygı..

Birisi benim arabama geliyordu. Korumalar yaklaşmasına izin vermedi. Hepsinin elinde silah bekliyorlardı.

Öndeki arabaya baktım. Çocukların hepsini arabaya bindiriyorlardı.

Sakince arabadan inip, diğer arabaya ilerledim. Kadın arabaya binmeye çalışırken bir el silah sesi geldi. Ve arkasından bir sürü silah sesi...

Kadın kucağıma düştü. Az önceki adam kadının bacağına silah sıktı.

Allah'ım nasıl bir cehennemin içine düştüm böyle..

Adam kadının bacağına sıkınca korumalar da ona silah sıktı. Adamın her yeri kurşun deliği. Artık ölü insanlara bakmak bana da zor gelmiyor. Bu nasıl kötü bir duygu..

Kadın bağırmaya başladı.

"Tamam tamam sakin ol, hemen hastaneye götüreceğiz seni. Sık dişini tamam mı?"

Kadın ağlıyordu. Bu kadından ne istiyorlar. Neden kötü görüyor onu, neden öldürmek istiyorlar?..

Adamlar hemen geldi. Kollarımın arasından aldılar. Onu hastaneye götürdüler. Beni arabaya binmeye zorladılar ama gitmek istemedim. Böyle iğrenç bir yerde Mert yalnız kalamaz.

Elimdeki kanı montuma sildim.

"Mert'e gidiyoruz hemen. Hepiniz benimle gelin."

Korumalar ile Mert'in gittiği yoldan koşmaya başladım. Nerede bilmiyorum ki. Bir şekilde bulduk. İçeriye girdim ama labirent gibi. Çok ürkütücü. Hayatım boyunca Mert yüzünden her deliğe girdim ama burası daha kötüydü.

"Mert.."

Bir adam ile beraberdi. Konuşuyordu. Mert oturmuş adam ayakta, Mert ona bağırıp çağırıyordu. Köşeden onları izledim. Ortalık daha da kötü olmadan içeri girdim. Adam beni anlasın istemedim. Onunla İngilizce konuştum.