Mafya'nın Aşkı

♧Affetmiyorum..♧

Herkese selamm🌁🌙

İyi okumalar🐞

İnstagram hesabı
mmavi_bulutt0

Oy sınırı:200

EFTELYA

Gözlerimin içine bakıyordu. Dediklerimi sindirmeye çalışıyordu. Sinirlendi, kendini bana iyice yaklaştırıp, kulağıma;

"Seninle asla ama asla boşanmayacağız.."

Dedi. Anlayamadım şekilde içim ürperdi.

Bende aynı şekilde yanıt verdim;

"Paşa paşa boşanacaksın.."

Gözlerine baktım. Kırmızıyı gören boğa gibi bir öfkesi vardı. Sinirle ayağa kalkıp odadan çıktı.

Seni öyle bir yola getireceğim ki..

Odadan dışarı çıktım, sıkıldım. Kimse de ortada yoktu. Asansöre doğru giderken, başka bir odadan ses geliyordu. Mert telefonda kavga ediyordu. Ömer beni gördü;

"Yengem.."

Ömer'e baktım sonra bakışımı çekip asansöre hızla yürüdüm. Mert arkamdan koşarak geldi. Asansörü tuttu. Binmemesi için onu ittirdim ama bindi. Asansörü durdurdu;

"Beni bir dinle.."

"Ya Mert ne dinleyim? Sen bana söylemedin. Senin özürün suçundan büyük. Bana gelmiş dinle diyorsun. Bitti.."

Kolumdan tutup kendine çekmeye çalıştı;

"Bana sürekli bitti deyip durma.. İlişkimiz bitmedi, asla da izin vermem. Beni anlamaya çalış, benim korkularımı anla birazcık."

"Mert senin korkun ne? Anneni buldun, öldü sandığım baban hayatta tutsak yaşıyor, senin tuzun kuru. Sen bu hayatta sana yapılan veya yapılmaya çalışılan şeyin hesabını sordun. Hem de çok büyük acılar ile sordun. Ya ben.. Bana neden izin vermedin? Ben ailemi tanısam seni bırakıp onlarla hayat mı yaşayacaktım, ya da başka bir şey.. Ben seni gerçekten anlamıyorum. Sana diyorum ki benim hayatımı mahvettin, güveni mi böyle kırdın git annen ile kızın ile mutlu ol ama artık benimle olamazsın.."

"Ben yaptığım şeyi savunmuyorum, inanmıyorsun bana biliyorum ama çok pişmanım. Ne düşündüm de sana demedim, o zamanki ruh halimi çözemiyorum. O kız buraya konuşmaya geldiğinde çok farklı hissettim. Onu bulabilirim belki hatırasını diyerek nasıl heyecanlandım. Seni düşündüm. Sende böyle hissettiğini o zaman öğrendim. Hemen götürmek istedim ama nereden bilebilirim deprem olacağını.."

"Mert.. Mert ben dinlemek istemiyorum. Ben senin yıllardır gizlediğin açığa çıkan şeylerinden çok yoruldum. Gerçekten artık kafam almıyor. Hep seni destekledim, her şeyde yine de senden vazgeçmedim. Sana deli gibi aşıktım ve her seferinde sessiz kaldım.. Ama sen durmadın her şeyi sakladın, zaten affeder aşık bana dedin. Bu bana çok büyük yara açtı. Kendini benim yerime koy, aynı şeyi ben yapsam nasıl hissederdin veya bana olan hislerin ne olurdu??"

Sessiz kaldı. Ellerimi tuttu, ağlamaklı ses tonu ile;

"Ben böyle olsun istemedim Eftelya, asla hem de. Ben seni onlardan koruduğumu düşündüm, bizim hayatımızdan başka hayat olsun istemedim. Affet beni, yalvarırım..."

Ne diyeceğimi yapacağımı bilmiyorum. Önümde ağlıyordu resmen...

Hafif ellerimi çekip;

"Mert bizi bu hale sen getirdin, bizim gerçekten biraz zamana ihtiyacımız var..."

Bana baktı;

"Gitmeyeceksin benden değil mi?"

"Sadece zamana ihtiyacım var.. Beni yalnız bırak, kafamı toplamak istiyorum."