Mafya'nın Aşkı

♧Kavga♧

Selamlarr🙋🏻‍♀️🧡

Nasılsınız??

İyi okumalar..💔🤍

Cümle arası yorumlarınızı bekliyorum🤗

MERT

Eftelya bu aralar çok değişti. Benden gizlice fazlaca şey yapıyordu. Sesimi çıkartmıyorun ama daha da ileri gidiyor. Kimseye demeden yine evden gitmiş. Korumaların haberi yok. Ben bebeğimizin, Eftelyamın başına bir şey gelecek diye korkuyorum kendisi çok çocukça davranıyor.

Geri hemen Tekirdağ'a döndüm. Arda'yı konuşturdum. Eftelya'nın yine bir şeyler yaptığına emindim ki yanılmadım. Bu saate gelmesi gerekti çünkü İstanbula. Sinirlendim.

Evin önüne geldim tam konuşurken taksi geldi. Eftelya ağlamaktan şişen gözleri ile bana bakmamaya çalışıyordu. Elinde kağıtlar vardı.

Ben her türlü evrağa ulaşıp aldım. Onu ulaşamayacağı ama bende olan bir yerdeydi. Ben herşeyi ondan önce düşündüm ama o evde bulduğu kağıt ile yine aklı karıştı.

Ben annesinin babasının öldüğünü kabul ettirmeye çalışırken kendi buna inanmıyordu. Belki de hissediyordu ama olmazdı..

Eğer gerçek anne babasının yaşadığını öğrenirse, tüm bu yalanların; trafik kazasında ölmediklerini ve söylenen tüm yalanları öğrenirse hiç istemeyeceğim sonuçlar çıkacaktı. Buna izin veremezdim. Bende daha 2 gün önce yaşadıklarını öğrendim...

Onları ölü olarak biliyor, büyüten ailesi de öldüler dedi ve öyle bilmek kabul etmek zorundaydı. Bu işi daha da kurcalamasını istemiyordum. Kendine zarar veriyordu.

Bana sessizce sarılınca iyi olmadığını anladım. Nereye gittiğini de elindeki evraktan anladım. Ben her an oraya gidebilir diye sahte bir evrak ayarlatmıştım. Onu almış.. Herkes bize bakarken onu arabaya bindirdim.

Arabada bana sarılıp düşünüyordu. Sonra bir sürü oyuncak almak için arabayı durdurdu.

Bir kızı çok sevmiş anlatırken gözünün içi gülüyordu. Orada yaşadığı kötü durumu anlattı. Şu hayatta kadın ve çocuklara hiç bir zaman zarar vermem, öldürmem. Benim kurallarıma aykırı... Ama bazı istisnalar hariç...

Yurda geldiğimizde anlattığı kız bize doğru geliyordu. Gerçekten de çok güzel bir kızdı. Eftelya onlar ile ilgilenirken oranın p*ç müdürünü gördüm. Eftelyama baktım. Benim kadınım işte...

Kimin ne b*k olduğunu biliyor bana gerek kalmadan adamlara söyleyip güzelce dövdürmüş. Gerçekten Eftelya'nın bu hallerini seviyordum. Kendi de artık kimin ne olduğunu bilip ona göre muamelesini yapıyordu ve çok da doğru adamlara yapıyordu.

Bu zamana kadar herşeyinden haberim vardı, benim bilmediğimi sandığı durumlarda da haberim vardı, hepsini biliyordum. Gereken insanlara cezasını çok da güzel kestiriyordu...

Eftelya Amerika da yaşadığımız yerde bir yurt açtı. Bunu çok isteyerek ve kendi başına yaptı. Hiç bir şekilde yardımım olmadan, yardım istemedi..

O küçük kızı oraya getirmek istiyordu ve bunu çok içtenlikle istiyordu. O kızda ne buldu bilmiyorum ama şartlarımı kabul edecek kadar istiyordu...

EFTELYA

Mert yavaşça kolumdan tutup arabanın oraya götürdü. Sırtım kapıya dönüktü, Mert önümdeydi.
Bedenim araba ile Mert arasında kalmıştı. Ellerini arabanın kenarına koydu ve hareketimi kısıtladı. Ona bakıyordum. Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. Sessiz ve sinirlerini bastırmaya çalışarak;