Juyeonရဲ့နေ့ရက်တွေဟာJaehyunသူ့ဘဝထဲဝင်ရောက်လာသည့်နေ့မှစလို့တစ်ဖြည်းဖြည်းပျော်စရာကောင်းလာခဲ့ပါသည်။သူနဲ့အတူတူအဖော်ပြုပေး....ဝမ်းနည်းနေရင်နှစ်သိမ့်ပေးနဲ့။
မကြာခင်လည်းသူတို့ရဲ့ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့မှာမလို့ကောင်လေးနှစ်ယောက်စလုံးအနည်းငယ်စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။
"ဒါနဲ့Jaeကဘယ်အတန်းတက်ရမှာလည်း"
"Grade-4တက်ရမှာ"
"အာ....ဒါဆိုအကိုနဲ့တူတာပဲ"
"ဟင်ဘာလို့ ကိုကိုကJaeထက်ကြီးတယ်ဟုတ်ဘူးလား"
"အင်း....ဟုတ်ပေမဲ့ကိုကိုကကျောင်းတက်တာနောက်ကျသွားလို့တစ်တန်းနောက်ဆုတ်လိုက်ရတာ"
"အော်.....ဒါလည်းကောင်းတာပဲလေ ကိုကိုနဲ့အတူတူကျောင်းတက်လို့ရပြီ"
သူနဲ့အတူတူကျောင်းတက်ရတော့မယ်ဆိုလို့ပျော်နေသောJaehyunလေးအားJuyeonပြုံးပျော်စွာပဲကြည့်မိသည်။ကလေးလေးကသူ့ကိုဆိုတစ်အားခင်တွယ်ရှာတာပဲ။
"ဒါနဲ့ကိုကို့ဖေဖေကလေ.....ဘာလို့တစ်အားရိုက်တာလည်း ကိုကိုကမဆိုးပါဘူး"
"အော်.....ဒါကတော့ဒီလိုပါပဲ.....Jaeမသိတာကောင်းပါတယ်"
"ဟင့်.....ဒါမဲ့လည်းကိုကိုကဖေဖေနဲ့အတူတူနေရသေးတာ...JaeဆိုJaeဖေဖေနဲ့တစ်လလုံးနေမှခနလေးတွေ့ရတာ"
"ဘာလို့လည်း"
"မသိပါဘူး....အလုပ်ကိစ္စလို့ပြောပြီးခရီးတွေထွက်တာခနခနပဲဒါကြောင့်အိမ်မှာJaeမေမေနဲ့မေမေ့ကိုအလုပ်ကူပေးတဲ့မမပဲရှိတာ"
"အာ......."
ဟုတ်ပါသည်။Jaehyunလေးရဲ့အဖေဟာအလုပ်ကိစ္စကိုအကြောင်းပြုပြီးမကြာခနဆိုသလိုခရီးသွားရတတ်သည်။တစ်ခါသွားရင်လည်းလနဲ့ချီကြာတတ်သည်မို့Jaehyunတောင်သူ့အဖေနဲ့တွေ့ရသည်မှာခပ်ရှားရှားရယ်။
Jaehyunတို့ဟာဒီရပ်ကွက်ကိုပြောင်းလာသည်မှာလွန်ခဲ့သောငါးလလောက်ကပင်ဖြစ်သည်။အရင်ကလည်းအခြေအနေအမျိုးမျိူးကြောင့်ပြောင်းနေရသည်မှာတစ်မြို့ပြီးတစ်မြို့။ဒါကြောင့်ဒီမြို့ငယ်လေးနဲ့ကျမှအခြေချနေထိုင်ဖို့ရန်Jaehyunဖေဖေနဲ့မေမေကဆုံးဖြတ်ထားကြခြင်းဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
Redamancy - Jumil (Complete)
Fanfictionမြတ်နိုးရတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကနေထွက်လာသည့်စကားက "မုန်းတယ်" တဲ့လား။ ျမတ္နိုးရတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကေနထြက္လာသည့္စကားက "မုန္းတယ္" တဲ့လား။
