~ ထွက်သွားလို့မရအောင်ကိုအနားမှာခေါ်ထားချင်တဲ့လောဘလေးရှိနေတယ် ~
"ငါတို့ကိုခေါ်တာဘာကိစ္စရှိလို့လည်း Hyunjun"
စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုရဲ့တစ်နေရာတွင်Hyunjunရယ် Younghoon နဲ့ Yuriတို့မောင်နှမရယ်ရှိနေကြသည်။
"ကျွန်တော်Hyungတို့ကိုခေါ်လိုက်တာအရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုပြောစရာရှိလို့ပါ"
Hyunjunကပြောလာတော့Younghoonကပြောလေဟူသောပုံဖြင့်မျက်နှာထားကိုပြတော့Hyunjunမှ
"အခုJaehyun Hyungတို့မိသားစုပျောက်သွားတဲ့ကိစ္စက သွေးရိုးသားရိုးမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာHyungတို့လည်းသိမှာပါ"
"အင်း.....ငါလည်းထင်တော့ထင်နေတာ..."
"အာ့ကြောင့် ရဲတွေလည်းအစနတော့ရပေမဲ့မလုံလောက်တော့အဆင်မပြေဘူးဖြစ်နေတာလေ"
Hyunjunပုံစံကြည့်ရတာတစ်ခုခုကိုကြံစည်ထားသည့်ပုံပေါက်နေသည်မလို့
"မင်း ဘာတွေကြံစည်နေတာလည်းHyunjun"
"ကျွန်တော်လည်းသွေးရိုးသားရိုးနည်းနဲ့ရှာရင်မရတော့ဘူးဆိုတာသိလို့"
Hyunjunပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့်Yuriမှ
"Hyunjunရယ်...နင်မဟုတ်မှ....လူဆိုးတွေဘာတွေကိုငှားထားတာလား"
"လူဆိုးရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး Noona...ဒီအတိုင်းကျွန်တော်Americaမှာနေတုန်းကရှိခဲ့တဲ့အဆက်သွယ်ကနေရှာပေးထားတဲ့ agentတွေပါ"
"မင်းဘာမဟုတ်တာလုပ်မလို့လည်း....အခန့်မသင့်ရင်မင်းပါအဖမ်းခံရမယ်နော်"
"စိတ်ချပါ Hyungတို့....ကျွန်တော်လည်းယုံကြည့်ရတဲ့သူတွေမလို့သာငှားတာပါ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ကျွန်တော်Jaehyun Hyungကိုတွေ့အောင်ရှာမယ်.....တွေ့တာနဲ့Jaehyun Hyungကျွန်တော့်အနားကနေထွက်သွားလို့မရအောင်လက်ထပ်ယူပြီးတော့Americaကိုပြန်ပြောင်းနေတော့မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်"
"မင်းလောဘကလည်းမသေးလှချည်လား Hyunjun"
Younghoonမှရွှတ်နောက်နောက်ဖြင့်ပြောတော့
"ကျွန်တော်လောဘကြီးသင့်တယ်လေ Hyung....ပြီးခဲ့တဲ့အခေါက်က ကျွန်တော်စိတ်လျှော့မိလိုက်လို့။ ပြန်သာရှာတွေ့ရင်တော့ကျွန်တော်စိတ်လျှော့တော့မှာမဟုတ်ဘူး....."
YOU ARE READING
Redamancy - Jumil (Complete)
Fanfictionမြတ်နိုးရတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကနေထွက်လာသည့်စကားက "မုန်းတယ်" တဲ့လား။ ျမတ္နိုးရတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကေနထြက္လာသည့္စကားက "မုန္းတယ္" တဲ့လား။
