[COMPLETED]
Gallianna Navarro -a person hated by the world. Since childhood ,she has experienced living with anger in her heart for his father. Because of her leaving him there was a change in her behavior-she sometimes got into trouble at Manila St...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 1
I just woke up at 6 am in the morning. Pero bago muna ako bumaba ay naghilamos ako ng mukha sa sarili kong banyo sa kwarto. After that ,bumaba na ako para makakain na ng almusal.
Pagbaba ko nakita ko si Mommy na tahimik na naghahanda ng pagkain sa lamesa. I sighed heavily ,bakit siya pa ang nag aayos ng mga pagkain? may kasambahay naman dito?
"Gising ka na pala Lianna."bumungad sa akin ang boses ni Mommy ,"Halika ,kumain ka na dito."
Kaya wala na akong nagawa kundi bumaba doon para samahan siyang kumain. Umupo na ako sa tapat niya at kumuha na ng isang tasty bread dun.
"Kumusta tulog mo ,anak?"tanong niya sa akin kaya bumaling ako ng tingin sa kaniya.
"It's Good."tipid na sagot ko. Although ,napuyat ako kagabi dahi sa kakapanood ko ng mga documentaries movies.
"That's good ,Lianna. alam mo namang di na kitang nababantayan dito sa bahay ,dahil sa sobrang busy ko sa baking shop."sabi niya saka siya kumain.
I sighed heavily. Nasanay na ako na palaging wala si mommy dito sa bahay ,dahil masyado siyang babad kakabantay sa baking shop niya sa makati.
"Okay lang mom."
Kami na lang dalawa ni mommy ang nandito sa loob ng bahay. Although, simula nung nagkaisip ako siya na ang nakasama ko. Ever since ,my father left us ,my mother has been doing all the work. She only has free time with me on weekends.
"By the way ,I heard from Isabelle na mag oovernight ka doon sa kanila. totoo ba yun?"she asked me.
Isabelle is my long time bestfriend when I was grade school ,isa siya sa mga taong tumulong sa akin nung panahong depressed na depressed ako.
Tumikhim ako ,"Opo mommy ,doon po ako mag oovernight mamaya. Don't worry ,babae naman kami dun kaya wag kayong mag alala."
Nakita ko ang pagtango niya.
"That's good ,ayoko namang mapahamak ka."her eyes are full of concerned.
I smiled bitterly ,"Di ako ipapahamak ni Isabelle ,mommy."I assured her ,"Trust me."
Ako yung taong di masyadong nagtitiwala sa mga nakakasalamuha ko. Tanging kay Isabelle lang ako nagtitiwala sa kanya dahil siya ang taong nagbubukod tanging naging una ko naging kaibigan.
Tumunog ang aking cellphone kaya tinignan ko yung kung sino ang nagchat sa messenger ko.
