[COMPLETED]
Gallianna Navarro -a person hated by the world. Since childhood ,she has experienced living with anger in her heart for his father. Because of her leaving him there was a change in her behavior-she sometimes got into trouble at Manila St...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Simula nung bata ako ay nakaranas na ako ng malupit na buhay. Mahirap lang ako at walang maipagmamalaki. Isang Mananahi ang mama ko samantalang ang papa ko naman ay isang taxi driver. Simple lang ang buhay namin at hindi naman ako nagrereklamo doon.
Masaya kami kahit punong puno na kami ng problema sa buhay. Iniisip namin ang pang araw araw na gastos dahil hindi naman sapat ang kinikita ng mga magulang ko sa mga trabaho nila. Sa murang edad ko ,di ko na na-enjoy ang pagiging childhood ko dahil ramdam ko sa ganitong estado ng buhay namin ay kailangan kong umisip ng paraan para makatulong sa magulang ko.
"Bakit di ka naglalabas diyan anak?"lumapit sa akin si Mama na kagagaling lang sa kanyang trabaho ,"Dapat sa ganyang edad mo ay nililibang mo ang sarili mo sa labas. Dapat nakikipag kaibigan ka sa mga kapitbahay natin hindi yung nagmumukmok ka dito sa kwarto mo."
Ngumiti ako ,"Ayos lang po ako dito. Hindi ko po trip makipag kaibigan sa labas po. Mas gugustuhin ko pong mag isa dahil mas kumportable po ako."
Wala namang nagawa si Mama kundi hayaan ako sa mga desisyon ko. Mas nagfocus ako sa pag aaral ko dahil mas nalilibang ako. Masyado pa akong bata noon para isipin ang pag aaral ko. Pero ayos lang yon dahil ginusto ko naman ayon.
Palagi akong nagkakaroon ng award sa school kaya proud na proud sa akin ang magulang ko. Pinaparamdam nila sa akin na mahal ako at sobrang proud sila sa mga nakukuha kong achievement sa school.
"Anak ,ano ba gusto mo paglaki mo?"biglang tanong sa akin ni Mama kaya napatigil ako sa pagsusulat ng notes ko dahil sa tanong niya.
Nag isip ako ,"Hmm ,gusto ko po maging doctor po."
Kumunot ang noo niya ,"Bakit naman?"
"Gusto ko pong makatulong po sa kapwa tao ko." Yon ang dahilan ko noon pero nag iba ang pananaw ko nung dumating ang panahon na di ko inasahan.
Naaksidente si Papa gamit ang taxi na ginagamit niya sa pasada. Natagilid ang taxi na pinapasada niya dahil may kotse siyang nakasalubong at bigla na lang nawalan ng preno siya ang naaksidente. Mabuti na lang ay di umalis ang may ari ng kotse na nakasalubong ni Papa kaya nadala din agad sa ospital si Papa non.
Pumunta kami ni Mama sa ospital nang malaman ang kalagayan ni Papa. Grabe ang kabang naramdaman ko dahil di ko inaasahan na grabe ang natamong pinsala kay Papa. Naiyak na lang kaming dalawa ni Mama nang malaman ang naging kalagayan ni Papa. Ang sabi ng doktor samin ay di na muli pa makakalakad si Papa dahil sa aksidente niyang natamo.
"Pasensya po kung ano man po ang naging kalagayan ng asawa nyo po ,"yumuko ng mariin ang lalaking nakabungguan ni Papa.
Di na rin kami nagsalita sa lalaking nakabungguan ni Papa dahil siya naman ang nagbayad ng bill ni Papa sa ospital kaya tinanggap na lang namin ang nangyari dahil naging responsable naman siyang tao dahil di niya tinakbuhan ang papa ko.
