Capítulo 14

21.8K 1.2K 315
                                    

—Wie ich mir wünsche, Amelia immer so zu haben, ich liebe dich so sehr

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

—Wie ich mir wünsche, Amelia immer so zu haben, ich liebe dich so sehr

Me removí al escucharlo susurra suavemente en mi oreja.

Beso mi mejilla y se hecho en mi cuello nuevamente, juro que había sentido una sonrisa formándose en su arrogante rostro.

—Me estabas insultado en Alemán.

—Me creerías si te digiera que te estaba diciendo cosas bonitas.

—No.

Sus ojos azules por un momento lograron confundirme un poco porque deberían verlo cuando pone una mirada de borrego, esa era la mirada que me confundía no una sexy si no esa mirada la cual no pida entenderla.

—Bueno, me tengo que ir.

—Pero es sábado porque no te quedas un rato más acá conmigo desnudo en la cama—Sugiere con una mirada pícara.

—Hoy no, Luke—Me empece a cambiar sin mirarlo ni un poco solo me quería ir lo más rápido posible no era un buen día.

Por un momento no recordé la fecha que era hoy todo porque él me estaba...Dios.

—¿Estas bien?

—Claro porque no estarlo.

—Porque me mientes sabes que no dire nada. Jamás te juzgaría, Amelia.

—Pues estoy bien solo tengo cosas más importantes que realizar hoy.

—Lo sé, pero tampoco soy alguien que quiera dejarte así después de lo de anoche.

—Tranquilo amigo, que no me importa para nada después de todo ni siquiera fue tan importante solo es follar y nada más y lo tengo claro así que no finjas que te importan mis sentimientos porque sé cómo eres me contaron que eras como un prostituto en Alemania.

Rebecca me contó con él tenía muchas novias sexuales y creo que acá yo soy una más de su lista.

—Tu no notas nada joder.

—Hablamos luego me hago tarde.

Salí rápidamente de su habitación para buscar a Jane o a Mateo, pero no hay nadie.

Desde cuando me dejan sola.

Salgo de la casa para ver si sus autos están, pero nada. De seguro pensaron que estaba por ahí y que mejor dejar sola a Amelia.

Me hubiera gustado ir con ellos.

—Que desgracia verte, Amelia.

—Papá...

—No me digas así.

—Qué quieres, Matt—Pregunte con rapidez.

Sabía que debí acabar con esto rápido antes de terminar mal porque no crean que es lindo escuchar y ver cómo su padre te trata como la peor basura del mundo y el simple hecho de recordar...

Puedes sentir estoUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum