Tehlikeli Yakınlaşma [BXB]

|29|

Okul merdivenlerinden inerken arkasındaki üçlü de peşinden geliyordu. Ellerini pantolonunun ceplerine sokmuş inerken yanından koşarak giden öğrencilere kaşlarını çatarak baktı. Arkasını dönüp arkadaşlarına baktı. Hepsi birbirine baktı anlamsızca.

"N'oluyor?" diye sordu Cengiz.

"Bahçede kavga var galiba."

Bahçeye doğru çıkarken yanından geçen kişiler ona çarpmamaya dikkat ediyordu. Kapıdan geçip bahçedeki merdivenden inerken toplanmış kalabalığa baktı.

Üzerindeki ceket omuzlarından sarkarken oraya doğru ilerledi.

Önündeki iki çocuğu omuzlarından tutup sertçe ayırdı iki yana. Çocuklar hızla arkasını döndüğünde gördükleri kişiyle ses etmeden kenara çekildiler.

Geniş kalabalığın ortasında Baran ve başka bir çocuk burun burunaydı adeta. Seyit, Hasan ve Yusuf esmer çocuğun arkasındanyken esmer olan yakalarını kavradığı çocuğu sarsıyordu.

"Söyle lan!" dedi Baran ve çocuğu yere doğru itti. Sırt üstü yere düşen çocuk ellerini yere dayayıp ayaklanmaya çalıştı ve yutkundu sertçe. "Şöyle, ne dedin?" dedi Baran tepeden ona bakarken.

"Hop!" diye bağırdı Cengiz. Uzun süredir canı sıkılıyordu, bu iyi olmuştu. Şimdi Baran'a ve onun mevzusuna karışmak biraz da olsa can sıkıntısını geçirirdi.

Herkesin bakışları Cengiz'e döndü.

Genç, etrafı sarılmış kuzeninin yanına geldi ve "Hayırdır Baro?" diye sordu göz kırparak.

"Sana ne lan. Bas git hadi, karışma işime." dedi Baran ters bir şekilde.

"Ama sen hep benim işime karışıyorsun amca oğlu. Biraz da ben karışayım değil mi ama?" dedi alaylı bir şekilde ve bir nefes verip yerdeki çocuğa baktı.

Baran gözlerini devirdi.

Cengiz boğazını temizledi ve eğilip yerdeki çocuğun önünde çömelip gözlerini kısarak baktı.

"Ne yaptın?" diye sordu. Madem Barandan öğrenemiyordu, kendisi öğrenirdi.

Çocuğun korkmuş bakışları ona düz bir şekilde bakan gence çevrildi. İçini kaplayan gerginlik şimdi iki katına çıkmıştı. Cengiz'in olaya karışması iyi olmamıştı. Baran'ın ona karşı merhameti olabilirdi ama Cengiz için aynı şey söylenemezdi.

Sertçe yutkunup titreyen çocuğa bakarken sıkıntıyla gözlerini devirdi Cengiz ve elini çocuğun ensesine sertçe atıp kavradı. Öyle sertçe tutup kendine çekmişti ki çocuk irkildi.

"Konuş." dedi korkutucu gözleri ona korkarak bakan çocuğun gözlerindeyken.

Baran ses etmeden onu izlerken kollarını göğsünde bağladı rahat bir tavırla.