Tehlikeli Yakınlaşma [BXB]

|37|

Saatin siki olsa da günün ikinci bölümü. Neyim ben muhteşem mi

-

Aynanın karşısındaki son haline baktı. Üzerinde saten, siyah bir gömlek, altında ise siyah bir dar jean vardı. Gömleğinin kollarını dirseklerinin bir karış altına kadar katlamıştı. İlk üç düğmesi ise açıktı. Beyaz teni siyahlar içerisinde o kadar güzel duruyordu ki. Vücudunu saran kıyafetleri güzel vücut hatlarını ortaya sermişti. Sol kulağına siyah halka küpesini takmıştı.

Saçlarına şekil verirken köşede oturan Süleyman onu izliyordu. Cengiz ise dolabının aynasının karşısında saçlarını elliyordu.

Aynada bakışları kendisini izleyen arkadaşının gözleri ile kesişti. "Nasılım?" diye sordu.

Süleyman onu baştan aşağı süzdü. "Baya iyi ama sen böyle giyinmezsin genelde."

"Bilerek böyle giyindim. O tefeci bozuntusunun gözünde baştan çıkarıcı olmam lazım. Beni görünce aklı başından gitsin istiyorum." dedi hafif dalgalı saçlarına son şekli vermeden önce.

"Onunla bir şey yaşamayacağını, yatmayacağını söylemiştin." dedi Süleyman kaşlarını çatarak

"Saçmalama oğlum ne yatması ya?" dedi Cengiz ve parfümünü eline alıp açıkta kalan boynuna doğru sıktı. "Sadece beklentiye sokacağım onu. Bir gün onunla yatacağım beklentisinde olmasını sağlayacağım. Böylece kolay kandıracağım." dedi ve güzel kokan parfümünü aldığı yere geri koydu.

Arkasını dönüp Süleyman'ın önünde dikildi ve şöyle bir gülümsedi. "Hem bana kim karşı koyabilir?" diye sordu kendini beğenmiş şekilde.

"Ahmet abi?" dedi Süleyman gülerek.

Cengiz gözlerini devirdi. "Onu hiç karıştırma." dedi. "O da benim için bitiyor da işte sözde delikanlı gururuna yediremiyor. Hem beraber büyüdük falan ya ondan biraz kasıyor." dedi umursamaz bir tavırla.

"Sen nasıl kasmıyorsun ben ona şaşırıyorum bazen. Kuzenin ve doğduğundan beri abilik yapmış sana. Garip gelmiyor mu?" diye sordu Süleyman.

Yani bu konuda bir kere bile 'ama' dediğini duymamıştı. Cengiz'in rahat kişiliği bazen şaşırtıyordu.