Koçum Benim

1- "Bireysel Koç"

Not: 1. Bölümden itibaren düzenlemeye başladığım için kitap güncelleniyor. Yeni bölüm değil.

Başlama tarihlerini alabilir miyiiiim?

Keyifli okumalar.

(Kitap sadece yks kurgusu değildir, dallanıp budaklanıyor. Bilginiz olsun. Belli bi raddeden sonra ders içeriği azalıyor yani. Çerezlik bir kurgu hiç değildir, ağır olmasa da dram içerir.)

Kafa dağıtmak için yazıyorum, öylesine okuyacaksanız okuyun ve mantık aramayın lütfen. Hakaret ve karakterlerime küfür görmek istemiyorum.

Anlayışınız için teşekkürler.

TEKRAR UYARIYORUM. KARAKTERLERİ HATASIZ YAZMIYORUM, KIZ KARAKTER DE 25-30 LU BÖLÜMLERE KADAR UYUZ VE PARAGÖZ GELEBİLİR AMA SEBEBİ VAR. DAYANAMAYACAĞIM, HAKARET EDECEĞİM VS DİYORSANIZ KİTABA BAŞLAMAYIN, YOKSA YİYECEĞİNİZ ENGELDEN BEN SORUMLU DEĞİLİM.

Tür: Gizem, Romantizm, Genç Kurgu, Dram

¤¤¤

"Ya sen bitir ya ben bitireyim. Ya sen çek git ya ben mi gideyim?"

°

"Bu adamları izleyerek mi kazanacaksın o üniversiteyi?"

Camları silen anneme elimle bir dakika işareti yapıp pür dikkat izlediğim videoyu izlemeye devam ettim. Bu benim için bir hayat memat meselesiydi çünkü.

Karşımdaki ekranda üniversite sınavında sayısal bölümde derece yapmış bir öğrenci; temel yeterlilik sınavında net arttırma taktikleri anlatıyordu. Şu an anneme odaklanıp alacağım taktiklerdeki verimi yarıya indirgeyemezdim. Kaç yıldır uğraştığım şeyin kaçış biletini parmaklarımın arasında tutuyormuş gibi hissediyordum.

Çarpı iki hızda izlediğim video sonlanınca kulağımdaki kulaklığı çıkartıp sandalyemi arkaya doğru döndürdüm. Şimdi annemle rutin olan laf dalaşlarımızdan birini gerçekleştirebilirdim.

Hiç değilse bunu yapmak için artık müsaittim.

"Önemli olmasa dinlemezdim zaten anne."

Annem elindeki bezi su dolu kovanın içine attıktan sonra bana alaycı bir bakış atıp mırıldandı. Bu onun sınava kadar susacağım, sınavdan sonra görüşeceğiz adlı nutuğunu aktarmak için kullandığı metotlarından biriydi.

"Bunları izlemekten ders çalışmaya vaktin kalıyor ya zaten, net arttırmak kaldı tek."

Gözleriyle masamdaki kitabı işaret edip elini beline yerleştirdi.

"Masanda haftalardır aynı kitabın aynı sayfası açık duruyor. Sen bizi salak mı sanıyorsun? Baban da ben de bu sene yine hüsrana uğrayacağımızı biliyoruz."

Duyduğum cümlelerle gözlerimin dolmasına engel olamamıştım. Ben o kadar emek verirken annemin her seferinde bunu görmüyormuş gibi davranması kanıma dokunuyordu.

Ben de dört sene boyunca sınav hazırlığı içerisinde olup, yaşıtlarım tarafından sosyal medyaya atılan içerikleri izlemeyi istememiştim fakat hedefime ulaşamamışken tercih yapıp gitmek de istemiyordum işte.

Ayrıca annem sebeplerimi de biliyordu. Tam olarak bilmiyor olsa da her sınav öncesinde panik ataktan dolayı hastanelik olduğumu da görmüştü hep.

Başarısızlıktan dolayı değil de yaşadıklarımdan ve yaşattıklarımdan dolayı hayatımı ertelediğimi biliyordu.

Yaşattıklarımın boynuma dolanan urgan olduğuna herkesten daha fazla vakıftı.