Koçum Benim

46- "Seni Seviyorum"

(Bölümü sabah çok erken attığım için güncelliyorum)

Sınır: 265 oy 650 yorum

(Boş yorumlar sayılmayacak, boşuna güzel parlaklarınızı yormayın ballarım.)

eski okurum var mı hiç bilmiyorum ama benim Kutay diye bir karakterim vardı onu düşünmekten bu kitaba bölü yazamadım günlerdir adldlfşg

Bölümü bitirmek için sabahın yedisine kadar tek gram uyku uyumadım, lütfen siz de emeğime azıcık bir karşılık verip yorum atın rica ediyorum. Hem hikaye hakkındaki yorumlarınızı da merak ediyorum (:

https://open.spotify.com/playlist/0OYMjKLqQakR6sURYw4jab?si=b251df836bf44caf

Çalma listesi bu, daha güncelleyeceğim çok eksik şu anda. Muhtemelen linke de tıklayamayacaksınız o yüzden ulaşmak isteyen bu paragrafa nokta atsın da altına yorum olarak linki bırakayım. O zaman basılabilir oluyordu sanırım.

Keyifli okumalar ♡♡♡

Emre Aydın- Eyvah
Pera- Seni Seviyorum
Kıraç- Endamın Yeter

(Şimdi uyuyorum, bölümün son okumasını da uyandığımda yapacağım, hata görürseniz affola. Umarım uyandığımda bir üç yüz yorum falan görürüm skladlclv)

¤¤¤

"Yalan değil bittim ben de, paramparça kalbim."

Bundan beş sene öncesine dönsem, kendimi beş sene önceki hâlimde birden buluversem ve şu an yaşadıklarımı on altı yaşındaki o kıza anlatsam... Muhtemelen yüzüme tükürür ve gülme krizine girerdi.

Çünkü bu olanlar, hissettiklerim, içimdeki heyecan sanki hiç yaşanmayacakmış gibi gelirdi bana o zamanlar. Sanki ayağıma dolanan bir pranga varmış da beni hep acıya sürüklüyormuş gibi hissederdim hep.

Aslında çok da geriye gitmeye gerek yoktu, bundan bir sene öncesine kadar hep böyle hissetmiştim. İlk önce hayatıma birden giren sanal arkadaşım, daha sonrasında ise Göktuğ bana sevilmeye değer olduğumu gözüme soka soka kanıtlamışlardı.

Dizime pansuman yapılırken aklıma gelen bu şeylerle Göktuğ'dan bakışlarımı çektim bir müddet. Araya o kadar fazla olay girmişti ki sosyal medyadan tanıştığım, en iyi arkadaşım olmaya aday tuttuğum o kişiyi bile unutmuştum. Bir tane bile arkadaşım olmadığı için en yakın arkadaşım sıfatına erişmesi çok da sürpriz değildi aslında ama yine de bir zamanlar iyi anlaşıyorduk ve şimdi ben onu yarı yolda bırakmış gibi görünmüştüm. Konuşmayı kesen kişi bendim çünkü.

O da o zamanlar bana birileri ile konuşmaya ihtiyacı olduğunu ve arkadaşı, hiç değilse gerçek arkadaşı olmadığını söylemişti. Bir arkadaşlık uygulamasında tanışmış, daha sonra da instagrama geçmiştik. İlk başta amacını farklı olarak algıladığım için geçmiş tecrübelerime de dayanarak epey sert yaklaşsam da sonrasında ona karşı tabularımın yıkılması uzun sürmemişti. Bazı insanların masumiyeti ufak bir mesajla bile anlaşılabiliyordu.

"Göktuğ." diye mırıldandım onun yanındayken başka bir şeyleri düşünmenin verdiği utançla. Anlık olarak bana dönen mavileri ve ardından kırptığı sağ gözü konuşmamı beklediğini açıkça belli edince ben de devam etmiştim konuşmaya. "Telefonunu alabilir miyim? Anneme haber vermem gerekiyor da ben kendi telefonumu bozdum."

Kısmen yalan söylemiş olsam da bunu umursamamayı seçip hiç sorgulamadan telefonunu bana uzatan Göktuğ'un elinden telefonu çekeledim. Ama tam ben telefonu tuttuğum esnada o da sanki eline en güçlü yapıştırıcıyı sürmüş gibi telefonu sarmalamış ve bırakmamıştı. Az önce telefonu bana uzatırken takındığı rahat ifadeden çok uzaktı.