45- "Aşk Çıkmazı"

4.5K 393 706
                                    

OY VERMEYİ UNUTANLAR İÇİN BÖLÜMLER İKİ KEZ GÜNCELLENİYOR!!

Bölümü yazarken saçma sapan duygu durum değişimleri yaşadım, ne olduğunu ben de bilmiyorum ösdpokfosd

Sınır: 255 oy, 600 yorum (Bölüm epey uzun, o yüzden yorum sayısını fazla tuttum.)

Sınır geçilmeden bölüm gelmeyecek.

Bölüm sonunda iki tane açıklama yaptım, muhakkak okuyun.

Siz erkenden okuyun diye bölümün son okumasını yapmadım, hata görürseniz çok umursamayın.

Şekersiz- Gülmeni İstedim
Anıl Emre Daldal- B

(Şarkılar bölümle alakalıdır, her ikisi de bölümden ayrı bir şekilde sizi kahredebilir ona göre dinleyin bsmhsshm)

¤¤¤

Hep seni bekledi o delinin biri

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hep seni bekledi o delinin biri.
Bilmeni isterim bunu, bilmeni.

°

Temkinli ve az da olsa korka korka tırmandığım merdivenleri tamamen bitirip varmam gereken kata vardığımda derin bir nefes alıp merdivenlerin dibinde bekledim bir süre.

Çocuğun evine kadar gelmiştim gelmesine ama ne annesine ne açıklama yapacağımı bilmiyordum. Kadın ben varken sana ne oluyor da oğluma bakmaya geliyorsun dese haklıydı mesela.

Kapı yavaşça aralandığında elimdeki ceketi iyicene sıkıp birkaç adım attım ileriye doğru. Ne yapmam gerektiğini, ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Benim sessiz kalmam üzerine de kısık gözlerle etrafı tarıyor olan çocuğun gözleri beni bulmuştu. Bir süre de o izledi beni sessiz sessiz. "Annemi gündeliğe götürmek için geldiyseniz evde değil şu anda."

Kafamı iki yana salladım stresli bir şekilde, bu tarz şeylere alışkın değildim. Aslında direkt insanlara alışkın değildim, birileriyle iletişime girmek benim için çok zordu. Şu an iletişime girmeye çalıştığım kişinin de sevdiğim çocuğun kardeşi olduğu göz önüne alındığında bu stresimin kat kat fazlalaşması tolere edilebilecek bir şeydi.

Sessizliğim sinirini bozmuş olacak ki zaten azıcık aralı olan kapıyı biraz daha kapatıp "Kime bakmıştınız?" diye sormuştu.

"Abine geldim aslında." Bu cümlemle birlikte kaşları da çatıldığında tam abisine seslenecekti ki hızlı birkaç adımda kapının dibinde bitip "Haberi yok." diye mırıldanmıştım.

"Adın ne?"

"Defne."

"Sevgilisi olan kızdın değil mi sen?"

Bu soruya cevap vereceğim esnada evin içerisinden tiz bir kırılma sesi gelince öylece kalmıştım. Sesin de devamı gelmemişti zaten. Oytun sorusunun cevabını beklemeyip geri çekilmişti bu ses üzerine. Ben de bu gerilemeyi fırsat bilerek ayakkabılarımı çıkartmış ve içeriye girmiştim hızlıca. Eğer ki evde annesi yoksa bir şeyler kırabilecek potansiyelde iki kişi vardı. Oya'nın da bu saatte uyanıp bir şeyleri kırmaya yelteneceğini düşünmüyordum açıkçası.

Koçum BenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin